Η εποχή μας αγνοεί εντελώς το Νόμο της πείνας, και την εξαιρετικά μεγάλη του αποστολή στην διατήριση της υγείας.
Ο πρωτόγονος άνθρωπος δεν είχε διόλου πρόχειρα τα μέσα της συντηρήσεώς του. Το μόνο κατάστημα τροφίμων στην εποχή του ήταν το δάσος και η θάλασσα, που ήθελαν και τα δύο, για να του δώσουν τα προϊόντα τους από καρπούς, θήραμα και ψάρι, μεγάλους κόπους, τεράστιους κινδύνους, και αδιάκοπη προσπάθεια που διαρκούσε ώρες πάμπολες και μέρες ακόμα.
Έτσι ο πρωτόγονος άνθρωπος ώσπου να πιάσει το καινούργιο θήραμα έμενε αναγκαστικά νηστικός. Με αυτό τον αφύσικο για την σημερινή μας αντίληψη, μα στην πραγματικότητα εξαιρετικά φυσικό τρόπο, τα όργανα της πέψεως κυρίως και ύστερα τα όργανα της απεκκρίσεως έβρισκαν την ευκαιρία να ξεκουραστούν και να συνέλθουν.
Δεν είχε λοιπόν κάνενα λόγο ο πρωτόγονος άνθρωπος να καταπιαστεί με το Νόμο της πείνας, γιατί τον είχε σε καθημερινή χρήση, και αυτός και μόνο τον έσπρωχνε σε αναζήτηση τροφής.
Σήμερα όμως με τον πολιτισμό, την ανάπτυξη των συγκοινωνιών, του εμπορίου και όλων των κλάδων της παραγωγής, τα πράγματα άλλαξαν εντελώς.Για να προμηθευτούμε την τροφή μας σήμερα δεν έχουμε να πολυσκοτιστούμε, ούτε να διαθέσωμε ώρες και μέρες. Μπαίνουμε στο πρώτο κατάστημα, που μας περιμένει σε κάθε 50 μέτρα, και αγοραζωμε ό,τι θέλει η ψυχή μας. Ούτε ιδρωκόπημα, ούτε κίνδυνος, ούτε χάσιμο ώρας, ούτε πείνα επομένως.
Ο πολιτισμένος άνθρωπος σπανιότατα, αν όχι ποτέ, συμβουλεύεται το Νόμο της πείνας, για να καθίσει για φαγητό. Τον αναντικατάστατο και πάνσοφο Νόμο της πείνας, αντικατέστησε το σοφό μεν ως επινόηση, άσοφο μεν σχετικά με τη χρήσι του, ρολόι. Καθόμαστε στο τραπέζι, κατά κανόνα, όχι γιατί μας σπρώχνει σε αυτό το ένστικτο και η πείνα, αλλά γιατί ήλθε η ώρα του φαγητού. Μ' αυτό τον τρόπο, όπως, κάτι από τη φύσι απόλυτα υποκειμενικό, όπως είναι η κατάλληλη για τον οργανισμό στιγμή φαγητού, έγινε αξιωματικά αντικειμενικό και προωρισμένο για όλα τα στομάχια, για όλους τους ανθρώπους. Δηλαδή το Νόμο της πείνας, αντικατέστησε στην εποχή μας, ο Νόμος της ώρας.
Το αποτέλεσμα το βλέπουμε στο γενικό ξεχαρβάλωμα της εποχής μας. Ο Νόμος της πείνας, δυστυχώς για τη σημερινή περί ώρας φαγητού αντίληψι, είναι το δεύτερο βάθρο και το δεύτερο θεμέλιο που θα βαστάξει , μαζί με το θεμέλιο του ύπνου, το θεϊκό και πανώριο άγαλμα της θεάς υγείας. Στο Νόμο της πείνας πρέπει να υπακούσωμε τυφλά, αν θέλωμε να συντηρήσωμε την υγεία μας. Κάθε παραβίασή του πληρώνεται ακριβά, έχοντας για αμοιβή τις πολυποίκιλες μορφές της αρρώστειας.
--------------------------------------------------------
Απόσπασμα από το βιβλίο του Δημήτρη Ιω. Χρόνη: "ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ" - 1964 -... #Δημήτρης_Χρόνης #ΑΡΜΟΝΙΑ_ΣΩΜΑΤΟΣ_ΚΑΙ_ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
Ανδρέας Καραβιώτης