«Αν συνειδητοποιήσεις ότι τα πάντα αλλάζουν συνέχεια, θα δεις ότι δεν έχει νόημα να προσπαθείς να κρατηθείς από κάπου.»
~Λάο Τσε
Όσοι κουβαλούν έναν βαρύ προγραμματισμό είναι πιο πιθανό να αφυπνιστούν.
Όταν δημιουργείς συνεχώς πόνο για τον εαυτό σου, επιθυμείς πολύ πιο έντονα την απελευθέρωση από τη μιζέρια. Θα μπορούσαμε να το πούμε και αλλιώς: όταν κάποιος βλέπει ένα λίγο-πολύ ευχάριστο όνειρο, δεν τον πειράζει αν συνεχίσει να ονειρεύεται. Όταν όμως το όνειρο γίνει εφιάλτης, τότε θέλει να ξυπνήσει.
Αυτό έγινε και στην περίπτωσή μου. Είχα έναν βαρύ προγραμματισμό που με έκανε να βρεθώ πολύ κοντά στην αυτοκτονία, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να ζήσω άλλο με τον εαυτό μου. Αυτή η σκέψη πυροδότησε τη μεγάλη αλλαγή και το διαχωρισμό μεταξύ της συνειδητότητας (που είμαι) και του προγραμματισμού με τον οποίο είχα ταυτιστεί.
Ο βαρύς προγραμματισμός μου προερχόταν από το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσα. Ένα περιβάλλον όπου οι γονείς μου μάλωναν ασταμάτητα και επειδή εγώ ήμουν ευαίσθητος δεν το άντεχα καθόλου. Αλλά αν δεν συνέβαινε αυτό, δεν θα αφυπνιζόμουν. Αν δεν υποφέρεις, δεν έχεις κίνητρο για να αφυπνιστείς.
Από συνέντευξη του Έκχαρτ Τόλλε στην Αμερικανίδα δημοσιογράφο Όπρα
Μετάφραση: Νίκος Μπάτρας
*
Έκχαρτ Τόλλε: Η αφύπνιση της συνειδητότητας έχει ξεκινήσει (Συνέντευξη)
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί απόσπασμα από συνέντευξη του Έκχαρτ Τόλλε στο διαδικτυακό περιοδικό «Science of Mind» (Η επιστήμη του νου).
SOM: Στο όραμά σας για τη Νέα Γη λέτε «να ζούμε συνειδητά». Τι ακριβώς εννοείτε;
Τόλλε: Οι περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν το παρόν σαν να πρόκειται για ένα εμπόδιο που πρέπει να υπερπηδήσουν. Και απ’ τη στιγμή που το παρόν είναι η ίδια η ζωή, αυτός είναι ένας αρκετά παρανοϊκός τρόπος για να ζει κανείς. Όταν ζεις συνειδητά είσαι ευθυγραμμισμένος με την παρούσα στιγμή και με οτιδήποτε κάνεις αυτή τη στιγμή. Αυτό που κάνεις παύει να είναι απλά ένα μέσο για να φτάσεις κάπου και μετατρέπεται σε ένα άνοιγμα για να έρθει στον κόσμο η συνειδητότητα. Το να ευθυγραμμιστείς με το τώρα είναι σαν να ευθυγραμμίζεσαι με όλο το σύμπαν. Και ο σκοπός του σύμπαντος είναι η γέννηση και το άνθισμα της συνειδητότητας. Όταν ευθυγραμμίζεσαι μαζί του σε καθοδηγεί σε οτιδήποτε κάνεις ή σκέφτεσαι.
SOM: Πιστεύετε ότι η ανθρωπότητα είναι έτοιμη γι’ αυτή τη μεταμόρφωση;
Τόλλε: Ναι. Βλέπω παντού σημάδια ότι έχει ήδη αρχίσει να συμβαίνει. Για πρώτη φορά υπάρχει μια τόσο ευρείας κλίμακας αφύπνιση στον πλανήτη μας. Και γιατί αυτό συμβαίνει τώρα; Επειδή αν δεν συμβεί θα αυτοκαταστραφούμε και πιθανότατα θα καταστρέψουμε και τον πλανήτη. Η παράνοια του συλλογικού εγωϊκού νου μεγεθύνεται από την τεχνολογία και την επιστήμη και μας ωθεί στην καταστροφή. Εκτιμώ ότι περίπου το 10% του πληθυσμού της Βόρειας Αμερικής έχει ήδη αφυπνιστεί. Δηλαδή περίπου 30 εκατομμύρια Αμερικανοί, στους οποίους προσθέστε και το 10% περίπου του πληθυσμού των Ευρωπαίων. Επομένως, η αφύπνιση της συνειδητότητας είναι ήδη γεγονός, αν και δεν πρόκειται να το πούνε ποτέ στις ειδήσεις.
SOM: Λέτε στο βιβλίο σας [«Για μια νέα Ζωή»] ότι για να γίνει αυτή η μεταμόρφωση πρέπει να μεταβούμε από τη συνειδητότητα των αντικειμένων στη συνειδητότητα του χώρου. Μπορείτε να μας το εξηγήσετε λίγο αυτό;
Τόλλε: Ναι. Βλέπω πως η συνειδητότητα του χώρου είναι το επόμενο στάδιο στην εξέλιξη της ανθρωπότητας. Λέγοντας «συνειδητότητα του χώρου» εννοώ ότι ταυτόχρονα με τη συνειδητότητα των αντικειμένων -δηλαδή την αντίληψη μέσω των αισθήσεων, των σκέψεων, των συναισθημάτων ή οτιδήποτε άλλο συμβαίνει στη ζωή μας- να υπάρχει στο υπόβαθρο μια κατάσταση επίγνωσης ή παρουσίας. Η επίγνωση σημαίνει ότι δεν αντιλαμβανόμαστε μόνο την ύπαρξη των αντικειμένων ή των ανθρώπων γύρω μας, αλλά ότι έχουμε επίγνωση της επίγνωσής μας. Έχουμε επίγνωση του άχρονου Είμαι, χωρίς το οποίο δεν θα υπήρχε ο κόσμος.
SOM: Πώς αυτό μας απαλλάσσει από τις προσκολλήσεις και τον πόνο;
Τόλλε: Στη συνειδητότητα του χώρου δεν υπάρχει παρελθόν ή μέλλον. Υπάρχει μόνο το παρόν, το οποίο είναι πάντα ελεύθερο. Αυτό οι βουδιστές το ονομάζουν «κενότητα» και ο Χριστός το ονόμαζε «πληρότητα της ζωής». Είναι το ίδιο πράγμα, ή για την ακρίβεια, μη-πράγμα. Είναι ένα άνοιγμα στην κάθετη διάσταση που δεν έχει όριο και γι’ αυτό δεν εμφανίζονται προβλήματα στο παρόν. Τα προβλήματα χρειάζονται τον χρόνο, το παρελθόν και το μέλλον, για να επιβιώσουν. Όταν αφήνουμε την προσοχή μας να ταξιδεύει στον χρόνο, λειτουργούμε στην οριζόντια διάσταση, κάτι που οδηγεί στη δημιουργία μιας μεγάλης ποικιλίας μορφών που προέρχονται από τη δομή του Εγώ. Για να εισέλθει κανείς στην κάθετη διάσταση απαιτείται μία υψηλού βαθμού παρουσία. Το τώρα πρέπει να είναι το κύριο αντικείμενο της προσοχής μας.
SOM: Μπορείτε να προτείνετε κάποιους τρόπους για να μείνουμε συγκεντρωμένοι στο τώρα;
Τόλλε: Κάτι που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσέχουμε τα μικρά πράγματα γύρω μας, όπως ένα πουλί πάνω σ’ ένα δέντρο ή τα λουλούδια στον κήπο μας ή σ’ ένα πάρκο – απλώς να παρατηρούμε την ομορφιά παντού γύρω μας, ακόμα και στα πιο μικρά πράγματα. Για να παρατηρήσει κανείς τις λεπτομέρειες απαιτείται κάποιος βαθμός επαγρύπνησης. Αυτή η επαγρύπνηση είναι το κλειδί. Είναι η ίδια η συνειδητότητα. Ένας άλλος τρόπος είναι να παρατηρούμε την αναπνοή μας και να αναπνέουμε συνειδητά. Όταν προσέχεις την αναπνοή σου δεν μπορείς να σκέφτεσαι και άλλα πράγματα ταυτόχρονα. Η προσοχή μας είναι στο τώρα και όχι στις ανησυχίες του χθες ή στο τι σχεδιάζουμε να κάνουμε την επόμενη βδομάδα. Απλά αναπνέουμε, δεν σκεφτόμαστε. Ο διαλογισμός της αναπνοής είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να αφυπνιστεί κανείς, καθώς μας απομακρύνει από τη δραστηριότητα του νου.
*Απόσπασμα από συνέντευξη του Έκχαρτ Τόλλε.
Μετάφραση: Ν. Μπάτρας
https://eckharttolle.com/?fbclid=IwAR1zjCyS4khoeV2RB32trv4YtSCpzLggyJU0yxkntlv4LHvNAe1RFDALQak