ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΕΝΗ ΘΛΙΨΗ

 

"Τα δάκρυα είναι ωφέλιμα για να μην κρατά το παιδί τη θλίψη μέσα του βαθιά.

Μια θλίψη χωρίς δάκρυα θα μείνει μπλοκαρισμένη για χρόνια. Ένα παιδί που καταπίνει τα δάκρυά του για να ευχαριστήσει τη μαμά ή τον μπαμπά, θα διατηρήσει τον πονο του στα βάθη της ψυχής του-έναν πόνο που θα μεγαλώνει στην παραμικρή μοναξιά και στην έλλειψη ικανοποίησης των αληθινών του συναισθημάτων.

Ίσως μοιάζει με "αληθινό αντράκι" αλλά, όταν γίνει ενήλικας, θα έχει σκληρύνει τόσο, που δεν θα καταλαβαίνει τα δάκρυα της γυναίκας του ή των παιδιών του και δεν θα ξέρει πια να γελά και να διασκεδάζει χωρίς πρώτα να πιει ένα ποτήρι κρασί...

Τα φυλακισμένα δάκρυα μπλοκάρουν το πέρασμα προς την αγάπη. Γιατί θα μας προίκιζε η Φύση με δάκρυα αν ήταν άχρηστα; "

Isabelle Filliozat "Στην καρδιά των συναισθημάτων του παιδιού"

(Από το προφίλ της Maria Perraki)