"Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
Είμαι η γυναίκα του Στέλιου του Καλατζή, Γεωπόνου, με τη σκλήρυνση κατά πλάκας. Είμαι τόσο συγκινημένη που δεν βρίσκω λόγια να αρχίσω το γράμμα μου και συγχρόνως να σας ευχαριστήσω.
Πριν δεκατέσσερις μήνες, όταν μάθαμε για την πάθηση του Στέλιου, ειλικρινά σαν νιόπαντρη κοπέλα, μαύρα σύννεφα, τύλιξαν το σπίτι μου. Χάθηκε το χαμόγελο και η χαρά μου. Η απελπισία μου ήταν τεράστια. Μου συνέστησαν την κ. Μουτάφη από την Δράμα. Αυτή μας συνέστησε φρούτα και απόλυτη νηστεία έως ότου λάβουμε οδηγίες σας.
Έκτοτε εκτελώ πιστά ότι μου γράφετε. Αποτέλεσμα όλων ήταν, ο άνδρας, να αποκτά σιγά σιγά την υγεία του. Επανήλθε η αισιοδοξία και η χαρά στο σπίτι μου.
Πιστεύω ακράδαντα, πως με την πλήρη αποτοξίνωση όλα υποχωρούν. Κύριε Σαββίδη, ο άνδρας μου τώρα κινείται άνετα. Πηγαίνει στην δουλειά του. Χορεύει, άρχισε να τρέχει, βέβαια όχι σαν δρομέας, πάντως τρέχει. Μέσα στο σπίτι χρησιμοποιεί την παντόφλα σαν μπάλα και φωνάζοντας μου, μου λέει κοίτα μπορώ και κλωτσώ. Τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα. Δάκρυα χαράς και αισιοδοξίας.
Οι σπαστικές μυϊκές κινήσεις που έκαναν τα πόδια του σταμάτησαν. Η ομιλία του πια δεν ξαναμπερδεύτηκε. Διπλωπία δεν ξαναπαρουσιάστηκε. Δεν κουτσαίνει αλλά ισιώθηκε το κορμί του και περπατά ελεύθερα. Τον τσιμπώ στα πόδια του και καταλαβαίνει όλα τα τσιμπήματα. Επανήλθαν οι αισθήσεις της αφής η χλομάδα του προσώπου και το απλανές ύφος, εξαφανίστηκαν. Ροζ χρώμα, κόκκινα μάγουλα και αυτά έχομε όλο το εικοσιτετράωρο ηρέμησε, μπορεί και σκέφτεται λογικά και μια χοντροκεφαλιά η θολούρα υποχώρησε.
Ήταν ένα τεράστιο άλμα αυτό που κάναμε κύριε Σαββίδη.
Αγαπώ τον άνδρα μου, όσο τίποτε άλλο στον κόσμο και τον φροντίζω με πολύ μεγάλη στοργή. Κάθε μέρα, χωρίς να παραλείψω, ούτε μια φορά του προσφέρω τις υπηρεσίες μου.
Αρκετές φορές με την βούρτσα του κάνω μασάζ, όλο προς το μέρος της καρδιάς. Μασάζ στα πόδια μπρος πίσω, τρίψιμο στα πόδια, στα δάχτυλα, στα χέρια, στο κεφάλι, στην κοιλιά. Φυσικό βελονισμό με τσουκνίδες, στις πατούσες, κομπρέσες με κρύο – ζεστό εναλλάξ νερό στα πόδια και συγχρόνως στην σπονδυλική στήλη ζεστή – κρύα πετσέτα. Γυμναστική κάθε βράδυ.
Βαθιά καθίσματα 100 φορές κάθε βράδυ, τρέξιμο, βηματισμός ισορροπίας. Ατμόλουτρο, άρχισα μέρα παρά μέρα ένα (1) και τώρα κάνουμε ένα κάθε πέντε ημέρες και στην συνέχεια κρύο ντούζ. Κλύσματα με νερό και ενίοτε με χυμό ενός λεμονιού.
Ολ’ αυτά κ. Σαββίδη γίνονται κάθε βράδυ και πάντα με χαμόγελο και γελαστό πρόσωπο για να μπορέσω να τον δω να παίζει ποδόσφαιρο, όπως όταν τον γνώρισα και εγώ φοιτήτρια τότε στην Ιταλία.
Ο άνδρας μου κ. Σαββίδη είναι πολύ εγκρατής χαρακτήρας. Η δική του εγκράτεια και η δική μου εξωτερική φροντίδα τον ΕΣΩΣΑΝ. Πέταξα από το σπίτι μου τα πάντα. Υπάρχουν μόνο φυσιοθεραπευτικά προϊόντα, μόνη μου ζυμώνω τα μακαρόνια και όλα τα φτιάχνω μόνη μου. Δεν εμπιστεύομαι πλέον κανέναν. Πηγαίνω στο μύλο μαζί με την κ. Μαρία και αλέθω το αλεύρι. Τρόποι μαγειρέματος και τα πάντα ο θεός να την έχει καλά μου τα έμαθε όλα. Η καταγωγή μου είναι από την Δράμα και τις γιορτές που είμασταν εκεί και τον είδε έκλεγε από την χαρά της και με αγκάλιαζε και με φιλούσε σαν να είχαμε ανάσταση κι έλεγε που είσαι Σαββίδη να βλέπεις.
Τον πήγα τον Στέλιο στον γιατρό, τον Φαρμακολόγο μετά από τόσο καιρό. Μόλις τον είδε είπε: Έκφρασις υγιέστατη. Τον εξέτασε μία ώρα. Όταν τον ρώτησα πως πάμε, μου είπε: Αν πάει, σε έναν άλλο συνάδελφο, θα νομίσει, ότι αυτό το άτομο έχει κάτι στο δεξί του πόδι από πέσιμο, αλλά δεν θα καταλάβει ότι επρόκειτο για σκλήρυνση κατά πλάκας.
Πως να μην κλαίω και χαίρομαι κ. Σαββίδη.
Στην ζωή μας, που μας χαμογελά, δεν πρόκειται να αρχίσομε πλέον τις παλιές κακές συνήθειες. Τώρα αρχίσαμε πάλι από την αρχή τις επτά περιόδους της αποτοξίνωσης. Σήμερα ο Στέλιος βρίσκεται στην Τρίτη ημέρα απόλυτης νηστείας και πηγαίνει στη δουλειά. Κάθε είκοσι μέρες πιο ελεύθερης διατροφής, ο Στέλιος αρχίζει φρούτα και απόλυτη νηστεία. Εάν εσείς του γράφετε να κάνει τρείς ημέρες εκείνος κάνει τέσσερις ημέρες νηστείας.
Πρόσεξα πως τώρα η αντοχή του στην απόλυτη νηστεία μεγάλωσε. Δηλαδή κάνοντας την απόλυτη, δεν νιώθει τόσο χάλια, όπως παλιά. Να φανταστείτε εχθές το βράδυ χόρευε μέσα στο σπίτι.
Κύριε Σαββίδη, ίσιωσε το κορμάκι του. Δεν σέρνει πια τα πόδια του έχει μία όρεξη σαν λύκος. Όταν αρχίζομε το φαγητό, το μεσημέρι, φωνάζω για να σταματήσει να τρώει, βέβαια σαλάτες και σταφίδες και τα συνηθισμένα και τα βρίσκει όλα πεντανόστιμα. Το αγαπημένο του φαγητό είναι τα σέλινα ατμόβραστα και τα ψητά μανιτάρια. Κάθε μέρα του δίνω το μεσημέρι μαρούλι, σκόρδα, κρεμμύδια, μαϊντανό. Την μία ημέρα εάν θα φάμε ψωμί την άλλη πατάτες ψητές κ.ο.κ. πλέον έχω μυηθεί στο πνεύμα της Φυσιοθεραπείας.
Κ. Σαββίδη μ’ ακούτε θέλω να βγω στο μπαλκόνι και να το φωνάξω να με ακούσουν όλοι για τα ευεργετικά της Φυσιοθεραπείας.
Με το καλό το Μάϊο διορίζομαι και εγώ ως Γεωπόνος στη Σάμο. Και θα πάμε εκεί με τον άνδρα μου. Οπότε και ο καθαρός αέρας το ιώδιο της θάλασσας και η αλλαγή κλίματος την άνοιξη, πιστεύω να μας ευεργετήσουν.
Όπου και αν βρισκόμαστε, όταν θα έλθετε στην Δράμα θα έρθουμε να σας βρούμε. Δεν βρίσκω λόγια για να σας ευχαριστήσω. Συνεχίστε το έργο σας. Η ζωή είναι τόσο μικρή και γιατί να μη τη ζούμε σωστά. Μαθαίνετε στο κόσμο να ζει σωστά.
Σας κούρασα με όλα αυτά που σας γράφω.
Πιστέψτε με, πως στην προσευχή μου, πάντα σας φέρνω στο νου μου. Εύχομαι να είσθε καλά εσείς και η οικογένειά σας.
Χαρά να βασιλεύει στο σπιτικό σας και ένα μέρος αυτής της χαράς να την δωρίζεται και στον κόσμο.
Με εκτίμηση,
ΕΛΕΝΑ ΚΑΛΑΤΖΗ
Κασάνδρου 61
Θεσσαλονίκη"
-------------------------------------------------
Επιστολή δημοσιευμένη στο βιβλίο του Σάββα Σαββίδη: "Η Φυσιοθεραπεία - Θεωρία Και Πράξη" - 1948 -
Ανδρέας Καραβιώτης