Έχεις ποτέ αφεθεί μέσα στη μαγεία των εναλλασσόμενων χρωμάτων,
της ασύμβατης ποικιλότητας,
των διαφορετικών ήχων
και των μυρωδιών ενός φυσικού ορεινού,
Έχεις ποτέ χαθεί μέσα στη φύση
σε τέτοιο βαθμό που να μην θυμάσαι τον εαυτό σου,
να μην έχεις επίγνωση του «είναι» σου, σαν να μην υπάρχεις…?
Έχεις νοιώσει σαν να έχεις ενωθεί με όλα τα χρώματα και όλες τις μυρωδιές, τους ήχους και τις διαφορετικότητες…?
Έχεις νοιώσει την ηρεμία και την αρμονία της φύσης?
Αυτό χάσαμε… το αληθινό μας σπίτι… τις αληθινές μας σχέσεις, τις αξίες που μονάχα η φύση μπορεί να μας διδάξει…
Μεταλλαχτήκαμε σ ένα τεχνητό οικονομικό δημιούργημα
γεμάτο φόβο και πλαστές ανάγκες,
γίναμε στεγνοί και προγραμματισμένοι αριθμοί στατιστικών,
αφήνοντας πίσω ότι μας συνδέει με την άναρχη ευφυΐα της φύσης.
Πόσο μακριά νομίζεις ότι μπορούμε να πάμε
αποκομμένοι από τη ρίζα και την ουσία μας…?
Η αποκοπή αυτή μας έχει κάνει βίαιους,
ανταγωνιστικούς, άδικους και ανήθικους,
ο φόβος μας είναι ο φόβος αυτού που χάθηκε…
Περιπλανιόμαστε όλο στα ίδια μέρη
αλλάζοντας μονάχα μανδύα και πανωφόρια
ανικανοποίητοι και ανεκπλήρωτοι
να παράγουμε διαρκώς αναίτια δυστυχία και πόνο
ο ένας στον άλλο…
Πόσο παράλογο για πλάσματα με τις δικές μας δυνατότητες,
πλάσματα που προέρχονται απ τα αστέρια…!!