΄΄Όλοι εκείνοι με τους οποίους έχεις έρθει σε επαφή σού έχουν επιβάλει το φόβο, διότι ο φόβος είναι ο αντίποδας της ελευθερίας.
Όσο πιο πολύ φόβο έχεις μέσα σου, τόσο πιο μικρή είναι η δυνατότητα της εξέγερσης.΄΄Η κοινωνία, η εκκλησία, το κράτος, όλοι αυτοί θέλουν να βρίσκονται οι πάντες σε κατάσταση συνεχούς φόβου: φόβου για τα γνωστά, φόβου για το άγνωστο, φόβου του θανάτου, φόβου για την κόλαση, φόβου μήπως δεν πας στον παράδεισο, φόβου μήπως δεν καταφέρεις να γίνει γνωστό το όνομά σου στον κόσμο, φόβου μήπως είσαι ένα τίποτα. Οι πάντες γύρω σου, ήδη από τη γέννησή σου, δημιουργούν το φόβο. Κανένα παιδί δεν γεννιέται με φόβο. Κάθε ένα παιδί γεννιέται με ελευθερία, αμφισβήτηση, εξέγερση, ατομικότητα, αθωότητα – ιδιότητες όλες τους σπουδαίες. Είναι όμως ανίσχυρο, εξαρτημένο.
΄΄Αλλά όταν έχεις μεγαλώσει, το βλέπεις – μπορείς να δοκιμάσεις να βγάλεις μία-μία τις φλούδες του κρεμμυδιού – πώς δημιουργήθηκαν μέσα σου οι φόβοι, πόσο υπήρξες εύπιστος, πώς εκμεταλλεύθηκαν οι άνθρωποι την αθωότητά σου. Ο ιερέας δεν είχε καμία γνώση του Θεού κι όμως σε εξαπάτησε και προσποιήθηκε ότι γνωρίζει τον Θεό. Δεν είχε ιδέα για τον παράδεισο και την κόλαση κι όμως σε ανάγκασε να φοβάσαι την κόλαση, να φιλοδοξείς για τον παράδεισο. Δημιούργησε την απληστία, δημιούργησε το φόβο. Ήταν κι ο ίδιος θύμα άλλων ανθρώπων. Μπορείς τώρα να κοιτάξεις προς τα πίσω: ο πατέρας σου δεν είχε επίγνωση αυτών που σε δίδασκε, αυτών που σου έλεγε.΄΄
Osho, The Last Testament, Τόμος 3, Ομιλία #23