Ο θάνατος βρίσκεται πάντα
καθ' οδόν, αλλά το γεγονός ότι
δε γνωρίζουμε πότε θα φτάσει,
μοιάζει να αφαιρεί κάτι
από το πεπρωμένο της ζωής.
Είναι τούτη η φριχτή ακρίβεια
που μισούμε τόσο πολύ.
Λόγω άγνοιας όμως, τείνουμε
να αντιμετωπίζουμε τη ζωή
σαν ένα ανεξάντλητο πηγάδι.
Ωστόσο τα πάντα
συμβαίνουν μονάχα για έναν
περιορισμένο αριθμό φορών.
Πόσες φορές ακόμα θα θυμηθείς
ένα συγκεκριμένο απόγευμα
από τα παιδικά σου χρόνια,
ένα απόγευμα που είναι
τόσο βαθιά συνδεδεμένο
με την ύπαρξή σου,
που δε μπορείς να φανταστείς
τη ζωή σου χωρίς αυτό;
Ίσως τέσσερις, πέντε φορές ακόμα.
Ίσως ούτε καν τόσο.
Πόσες φορές ακόμα θα δεις
μια πανσέληνο να ανατέλλει;
Ίσως είκοσι.
Κι ωστόσο,
όλα μοιάζουν
ανεξάντλητα.
Πωλ Μπόουλς
Απόσπασμα από το βιβλίο:
ΤΣΑΙ ΣΤΗ ΣΑΧΑΡΑ
...............................................
Το ζωγραφικό έργο
είναι του Άντριου Γουάιεθ.
(από τη σελίδα: Πρόσωπα)
(μέσω Ευριάνθης Κολλαγόνου)