Στους Himba της Ναμίμπιας στη Νότια Αφρική, καθορίζεται η ημερομηνία γέννησης ενός παιδιού, όχι από την ώρα της άφιξής του στον κόσμο, αλλά πολύ νωρίτερα: από την ημέρα που το παιδί επισκέφτεται το μυαλό της μητέρα του.
Όταν μια γυναίκα αποφασίσει ότι θα κάνει παιδί, ξεκουράζεται και χαλαρώνει επί ώρα κάτω από ένα δέντρο, μέχρι να ακούσει το τραγούδι του παιδιού που θέλει να γεννηθεί. Και αφού ακούσει αυτό το παιδικό τραγούδι, επιστρέφει στον άνθρωπο, που θα είναι ο πατέρας του παιδιού, για να του το μάθει. Και μετά, όταν κάνουν έρωτα, τραγουδούν το τραγούδι του παιδιού μαζί για να το καλέσουν.
Όταν η μητέρα είναι έγκυος, διδάσκει το τραγούδι αυτού του παιδιού στις μαίες και τις μεγαλύτερες γυναίκες του χωριού. Έτσι, όταν γεννιέται το παιδί, οι ηλικιωμένες γυναίκες και οι άνθρωποι γύρω του τραγουδούν το τραγούδι του για να το καλωσορίσουν. ⠀
⠀
Καθώς το παιδί μεγαλώνει, οι άλλοι χωρικοί μαθαίνουν το τραγούδι του. Οπότε αν το παιδί πέσει ή πληγωθεί, βρίσκεται πάντα κάποιον να το μαζέψει και να τραγουδήσει το τραγούδι του. Ομοίως, εάν το παιδί κάνει κάτι υπέροχο, ή περάσει με επιτυχία από τις τελετές της ενηλικίωσης, οι κάτοικοι του χωριού τραγουδούν το τραγούδι του για να το τιμήσουν. Στο γάμο του, επίσης το τραγούδι του θα τραγουδηθεί μαζί με τα τραγούδια της γαμήλιας τελετής. ⠀ ⠀
⠀
Εάν, σε οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής του, το άτομο διαπράττει ένα έγκλημα ή μια παρεκκλίνουσα κοινωνική πράξη, το άτομο καλείται στο κέντρο του χωριού και οι άνθρωποι της κοινότητας σχηματίζουν έναν κύκλο γύρω του. Μετά όλοι μαζί τραγουδούν το τραγούδι του. ⠀
⠀
Η φυλή αναγνωρίζει ότι η διόρθωση της αντικοινωνικής συμπεριφοράς δεν περνάει μέσα από την τιμωρία, αλλά μέσα από την αγάπη και την υπενθύμιση της ταυτότητας. Όταν αναγνωρίζεις το δικό σου τραγούδι, δεν θέλεις ή δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι, που θα έβλαπτε τους άλλους
⠀
Και όταν, γερνάει αυτό το παιδί, ξαπλώνει στο κρεβάτι του έτοιμο να πεθάνει, ενώ όλοι οι χωρικοί τραγουδούν, για τελευταία φορά, για να το αποχαιρετίσουν το τραγούδι του.
από Robby Bellastoria
φωτογραφία από τον Chris McLennan
Πηγή