“Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει μα, κόκαλα τσακίζει”.
Λέει η …..λαϊκή μας σοφία.
Ας δούμε στην παρούσα συγκυρία τι μπορεί να σημαίνει αυτό επιστημονικά.
Γεγονός είναι πως κάθε μέρα, απ το πρωί μέχρι το βράδυ μας “βομβαρδίζουν” τα ΜΜΕ με ειδήσεις σχετικά με τον “συγκεκριμένο ιό”.
Γεγονός είναι πως μαζί με τον ήχο, μας “βομβαρδίζουν” και με εικόνες, συν τις γνωματεύσεις των “ειδικών”.
Δηλαδή ένα “υπέρ- τοξικό- ψυχολογικό-κοκτέιλ”, σε συνέργεια.
Αποτέλεσμα;
Η διασπορά στον πληθυσμό ΦΟΒΙΚΩΝ ασθενειών όπως:
Μικροβιοφοβία, Νοσοφοβία, Φοβία του θανάτου, Φοβία για την καθαριότητα, Φοβία σε απρόσμενες καταστάσεις, Κοινωνική φοβία, Φόβος αποτυχίας, Φόβος έκφρασης, Φόβος κοινωνικής επαφής, Φόβος του φαγητού μαζί με άλλους, Παμφοβία, Ατυχιοφοβία, Κλεινθροφοβία, Κλειστοφοβία, Αγοραφοβία, Φοβία των ασθενειών, Φοβία της βρομιάς, Κουμποφοβία, Χρηματοφοβία, Φοβία για τα ονόματα και τις λέξεις, Φοβία για τον αέρα, Ηλιοφοβία, Θερμοφοβία, Ιεροφοβία, Ξενοφοβία, Ενοχλοφοβία, Φόβος για τους συγγενείς, Γεροντοφοβία, Εγγονοφοβία, Χειροφοβία, Φοβία της νοσηλείας, κλπ, κλπ, κλπ.
Με ότι ψυχοσωματικά συμπτώματα συνεπάγεται και συνέπειες, στην υγεία του κάθε ατόμου ξεχωριστά, αλλά με προεκτάσεις κοινωνικές και οικονομικές.
Εγώ εδώ σταματάω, ας συνεχίσουν ο ειδικοί… ψυχολόγοι και οι..ψυχίατροι.
Nikolaos Vrousgos