Ας μην ψάχνουμε τον ιό στα μικρόβια ο ιός είναι μέσα μας στην ψυχή μας.
Η ψυχή μας νοσεί βαριά από την χειρότερη ασθένεια που ανέπτυξε ο ίδιος ο άνθρωπος. Την ασθένεια του ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΎ..
Στη ψυχή φωλιάζει η αρρώστια..
Ο άνθρωπος, το μοναδικό νοήμων πλάσμα πάνω στη γη μέσω του ναρκισσισμού του έφτασε στο σημείο να απειλεί την ίδια του την ζωή, την ζωή όλων των άλλων εμβίων και άβιων οργανισμών πάνω στο πλανήτη και κατά συνέπεια και την ύπαρξη και του ίδιου του πλανήτη.
Ο άνθρωπος καβαλημένος πάνω στο καλάμι του Εγώ του δεν υπολογίζει τίποτα πια εκτός από την πάρτη του.
Η μοναδική του αξία είναι το χρήμα και οι πρόσκαιρες ηδονές αδιαφορώντας για οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτές.
Άφησε την ψυχή του ακαλλιέργητη, χωρίς γνώση και αυτογνωσία γεμάτη εγωισμό και μίσος για κάθε τι που νομίζει ότι αντίκειται στα προσωπικά του συμφέροντα..
Για να κερδίσει χρήμα και πρόσκαιρες απολαύσεις.
Καταστρέφει το περιβάλλον που ζει και εξοντώνει όλους τους άλλους έμβιους και άβιους οργανισμούς πάνω στη γη.
Εξοντώνει τους συνανθρώπους του με φονικούς πολέμους
Εκμεταλλεύεται τους συνανθρώπους του με τον χειρότερο τρόπο.
Δεν νοιώθει σύμπνοια ούτε σεβασμό για τίποτε και για κανέναν και παράλληλα απαιτεί να το συμπονούν και να τον σέβονται οι άλλοι
Για ότι άσχημο συμβαίνει είτε στην προσωπική του ζωή είτε στην κοινωνική του ζωή ποτέ δεν φταίει ο ίδιος αλλά όλοι οι άλλοι.
Χειραγωγεί και εκφοβίζει τους άλλους ανθρώπους προκειμένου να κερδίσει ο ίδιος
Είναι αδιάφορος μπροστά στο ανθρώπινο πόνο των άλλων αλλά όταν ο ίδιος πονά απαιτεί να τον κατανοούν.
Συναθροίζεται ως αγέλη πίσω από τους υποτίθεται ισχυρούς, πίσω από δοξασίες και ομάδες κοινών συμφερόντων προκειμένου αφενός να μην νοιώσει μόνος και αφετέρου να κερδίσει σε προσωπικό επίπεδο ότι μπορεί να ικανοποιεί τον αχαλίνωτο εγωισμό του.
Μισεί το διαφορετικό αλλά απαιτεί να μην αντιμετωπίζουν οι άλλοι τον ίδιο ως διαφορετικό.
Μισεί όσους νιώθουν, όσους αγαπούν, όσους πάνε κόντρα στο ρεύμα γιατί του θυμίζουν τι πραγματικά σημαίνει άνθρωπος και πως θα έπρεπε να είναι και ο ίδιος. Τους μισεί θανάσιμα και τους σταυρώνει κάθε μέρα γιατί του χαλάνε την μόστρα που έχει φτιάξει για την πάρτη του.
Πιστεύει ότι μόνο αυτά που νομίζει ο ίδιος είναι σωστά και ότι όλοι οι άλλοι είναι λάθος.
Δεν ακούει πάρα μόνο μιλά, μιλά συνεχώς για το εγώ του, για το πόσο τέλειος, πόσο ικανός και πόσο όμορφος είναι.
Δεν νοιώθει ποτέ την ανάγκη να πει ευχαριστώ ακόμα και σε όποιον τον έχει ευεργετήσει. Η αχαριστία έχει γίνει η δεύτερη φύση του..
Και το τελειώνω με το πιο βασικό. Δεν νοιώθει αγάπη για τίποτα, ούτε καν για τον ίδιο του το εαυτό και ας νομίζει το αντίθετο. Η αγάπη για τους άλλους υπάρχει μόνο όταν ικανοποιούνται οι βιολογικές, βιοποριστικές και εγωκεντρικές του ανάγκες από αυτούς αλλιώς υπάρχει μόνο μίσος.
Η αγάπη προς τον εαυτό του αφορά μόνο την ικανοποίηση του ναρκισσισμού του και όσων των ωφελούν υλικά ενώ παράλληλα για να κερδίσει όλα αυτά εκθέτει τον εαυτό του στη αναξιοπρέπεια, βιάζει την ψυχή του και δέχεται να να του την βιάζουν οι άλλοι..
Αλλά όλα αυτά μόνο αγάπη δεν είναι.
Για αυτό ναι
ΑΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΎΣΑ ΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΝΑ ΆΛΛΑΖΑ ΘΑ ΞΑΝΑΕΒΑΦΑ ΓΑΛΆΖΙΑ ΤΗΝ ΘΆΛΑΣΣΑ...
Ο ιός είναι μέσα μας... και ίσως αυτός ο ιός που ήρθε τώρα να είναι ευλογία μήπως και το συνειδητοποιήσουμε. Αν όχι τότε ίσως είναι και η τελευταία κατάρα πριν το τέλος..
Καλημέρα σε όλους..
Panagiotis Tolias