....Το πρόβλημα με το Περιβάλλον και τον βιασμό της Φύσης και των Τοπίων ιδιαίτερου κάλλους, οικολογικής σημασίας, προστατευόμενου μνημείου της φύσης ή άλλου, είναι ότι ελάχιστοι έχουν την απαραίτητη θέληση μαζί και την παιδεία να αντιλαμβάνονται πλήρως το μέγεθος των επιπτώσεων
στο σύνολό τους αλλά και κάθε μία ξεχωριστά που προκαλούνται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες και παρεμβάσεις, γιατί κάθε μια επίπτωση «απομονωμένη», αποτελεί και προϋποθέτει ειδική γνώση, διαφορετική «επιστημονική» προσέγγιση και εντοπισμό (καταγραφή, αξιολόγηση, ποσοτικοποίηση/βαθμολόγηση, αποτύπωση, ανάλυση, συσχετισμό με άλλες παράλληλες επιπτώσεις πρωτογενείς και δευτερογενείς, βιβλιογραφικές αναφορές, κλπ……).
Ενώ συνηθίζεται (συνήθως κατ’ αποκλειστικότητα και μονομερώς….) η "προπαγάνδα" υπέρ κάποιας επένδυσης να γίνεται κατά κόρον με συμμάχους τους χρηματοδότες και τους χορηγούς, την πολιτική, τα μίντια, το μάρκετινγκ, κλπ (ώστε αυτή να προβάλλεται ως «αβλαβής», ως οικονομικά ή ενεργειακά ανταποδοτική και ως κοινωνικό αγαθό που απουσίαζε από τον «εκάστοτε» τόπο…, κλπ…), αντίθετα η «προπαγάνδα» υπέρ ή η «ισοδύναμη προβολή των συχνά επιζήμιων Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων» δεν χαρακτηρίζονται από την ίδια «επικοινωνιακή συμπεριφορά» ούτε απολαμβάνουν της ίδιας «αγάπης και στήριξης….».
Οι τυχόν «επιπτώσεις» κάθε είδους αναδύονται επιλεκτικά, ενώ μέσα από τις απόλυτα ελεγχόμενες ΜΠΕ περιορίζονται στα «τυπικά» και στα «ανώδυνα»…., με αποτέλεσμα η επιστημονική κοινότητα και η ευρύτερη κοινωνία των πολιτών (κύριοι αποδέκτες….) σκόπιμα και με τεχνάσματα να αποκλείονται από τις διαδικασίες «διαβούλευσης και κοινωνικού ελέγχου», μέσα από τις οποίες η «ελεύθερη & ουσιαστική» συμμετοχή τους πολύ πιθανόν να είναι τόσο ισχυρές που να ακυρώνουν την επένδυση, να την τροποποιούν, ή και χωροταξικά να την μετακινούν σε άλλη τοποθεσία ή περιοχή….
ΚΡΙΝΩ ότι οι περισσότεροι υπερασπιστές των Αιολικών δεν έχουν την πλήρη γνώση (τεχνική και επιστημονική) ώστε να αποκτούν και να κατέχουν το αναγκαίο υπόβαθρο επαρκούς κριτικής…., και πολλοί από όσους πάλι την έχουν, επιλέγουν «για τους δικούς τους λόγους» την συστράτευση με τους επενδυτές… Κάτι δηλαδή ανάλογο με τους Μελετητές συντάκτες των ΜΠΕ που επιλέγονται από τους ίδιους τους Επενδυτές οι οποίοι είναι και φορείς (όχι όλοι…) του γνωστικού αντικειμένου Εκτίμησης των Περιβαλλοντικών & Κοινωνικοοικονομικών Επιπτώσεων … και οι οποίοι όμως «επ’ αμοιβή» καλούνται να υποστηρίξουν την σκοπιμότητα και το ακίνδυνο της «επένδυσης» μέσα από απλοποιητικές παραδοχές και από ρηχή επιχειρηματολογία, ότι δήθεν όλα είναι «εντάξει και άγια», μετατρέποντας όλα τα μαύρα σε άσπρα, αρκεί να προχωρήσει η επένδυση όπως νάναι και όπου νάναι..…!!!
Έξω από κάθε θεωρίες επιστημονικές ή επιστημονικοποιημένες, εγώ θα έκανα μια σφυγμομέτρηση μεταξύ των πολιτών και θα τους ζήταγα να μου πουν ποια από τις δύο παρακάτω εικόνες προτιμούν….. (και μην μου πει κάποιος ότι το αριστούργημα του Παρθενώνα είναι άλλο και η φυσική Καλλονή του Βουνού άλλο…, γιατί και τα δύο είναι και παραμένουν πολύτιμα και αναντικατάστατα «μνημεία», το ένα με ανθρώπου χέρι και το άλλο της φύσης, και το κυριότερο, κανένα απο τα δύο μέχρι σήμερα τουλάχιστον, κανένας δεν κατάφερε να το αντιγράψει….)….
Η αξιολόγηση της αισθητικής και της αυθεντικότητας ενός δημιουργήματος, Τοπίου, ανθρωπογενούς ή φυσικού, είναι από μόνη της ξεχωριστή «επιστήμη» (κλάδος της Αρχιτεκτονικής του Τοπίου) και επιβάλλεται στοιχειωδώς τουλάχιστον να γνωρίζουμε μερικές αρχές και μεθόδους της, πριν εκφράζουμε άποψη….. Περιττό να επαναλάβω ότι θα έπρεπε ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ να αποτελούσε πυρήνα θεώρησης στις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων....(ΜΠΕ)...!!
Μπορεί να αρχίζουν να κουράζουν τα όσα λέμε, αλλά όσο θα συνεχίζουμε να τα λέμε, ίσως κάτι μείνει στο τέλος...