Αν και οι έρευνες εστιάζουν κυρίως στην αναγκαιότητα πρόσληψης επαρκούς Ασβεστίου από τη διατροφή, εμείς ας εξετάσουμε 4 καθημερινά διατροφικά λάθη τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένη απώλεια (διαρροή) Ασβεστίου από τα οστά μας, προκαλώντας σταδιακή μείωση της οστικής πυκνότητας και τελικώς την εμφάνιση οστεοπόρωσης.
1. Διατροφή αυξημένη σε Φώσφορο.
Μολονότι ο Φώσφορος είναι ένα απαραίτητο θρεπτικό στοιχείο, οι δίαιτες που περιλαμβάνουν αναλογικά περισσότερο Φώσφορο από ότι Ασβέστιο τείνουν να διαταράσουν τους ομοιοστατικούς μηχανισμούς διαχείρισης Ασβεστίου, καθώς προκαλούν αύξηση της παραθορμόνης (PTH), μείωση του Ασβεστίου στον ορό του αίματος(1,3), όπως και καταστολή της παραγόμενης ενεργούς Βιταμίνης D (1,25D) από τα νεφρά(2,3).
Μια διατροφή πλούσια σε Φώσφορο περιλαμβάνει κυρίως ζωικά προιόντα (κρέας, ψάρι, τυρί, κρόκος αυγών) και επεξεργασμένα τρόφιμα στα οποία έχει προστεθεί ο Φώσφορος, καθώς επίσης και τα αναψυκτικά όπου το μέταλλο αυτό ανευρίσκεται με τη μορφή του Φωσφορικού οξέος.
Μολονότι ο Φώσφορος είναι ένα απαραίτητο θρεπτικό στοιχείο, οι δίαιτες που περιλαμβάνουν αναλογικά περισσότερο Φώσφορο από ότι Ασβέστιο τείνουν να διαταράσουν τους ομοιοστατικούς μηχανισμούς διαχείρισης Ασβεστίου, καθώς προκαλούν αύξηση της παραθορμόνης (PTH), μείωση του Ασβεστίου στον ορό του αίματος(1,3), όπως και καταστολή της παραγόμενης ενεργούς Βιταμίνης D (1,25D) από τα νεφρά(2,3).
Μια διατροφή πλούσια σε Φώσφορο περιλαμβάνει κυρίως ζωικά προιόντα (κρέας, ψάρι, τυρί, κρόκος αυγών) και επεξεργασμένα τρόφιμα στα οποία έχει προστεθεί ο Φώσφορος, καθώς επίσης και τα αναψυκτικά όπου το μέταλλο αυτό ανευρίσκεται με τη μορφή του Φωσφορικού οξέος.
2. Υπερπρόσληψη αλατιού.
Υψηλά επίπεδα αλατιού προάγουν την απώλεια Ασβεστίου στα ούρα μέσω των νεφρών, προκαλώντας μια πιθανή χρόνια οστική απώλεια Ασβεστίου εφόσον η εντερική απορρόφηση του μετάλλου αυτού δεν αντισταθμίσει αυτές τις απώλειες(4).
Συγκεκριμένα 100mmol Νατρίου αφαιρούν 1mmol Ασβεστίου στα ούρα(5).
Ο περιορισμός του αλατιού θα περιορίσει τις απώλειες και επομένως τις συνολικές ανάγκες μας σε Ασβέστιο, ενώ η αύξηση του Καλίου στη διατροφή μας θα βελτιώσει τη νεφρική απέκκριση Ασβεστίου(6).
Υψηλά επίπεδα αλατιού προάγουν την απώλεια Ασβεστίου στα ούρα μέσω των νεφρών, προκαλώντας μια πιθανή χρόνια οστική απώλεια Ασβεστίου εφόσον η εντερική απορρόφηση του μετάλλου αυτού δεν αντισταθμίσει αυτές τις απώλειες(4).
Συγκεκριμένα 100mmol Νατρίου αφαιρούν 1mmol Ασβεστίου στα ούρα(5).
Ο περιορισμός του αλατιού θα περιορίσει τις απώλειες και επομένως τις συνολικές ανάγκες μας σε Ασβέστιο, ενώ η αύξηση του Καλίου στη διατροφή μας θα βελτιώσει τη νεφρική απέκκριση Ασβεστίου(6).
3. Μειωμένη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών.
Τα αυξημένα φρούτα και λαχανικά στη διατροφή μας είναι μονόδρομος για την πρόσληψη όλων των απαραίτητων συστατικών όπως το Βόριο, η Βιταμίνη Κ1, το Κάλιο, η Βιταμίνη C, Aσβέστιο, Μαγνήσιο, Σίδηρος και τα καροτενοειδή, τα οποία συμβάλλουν στη διατήρηση και επικράτηση της οστικής υγείας.
Μάλιστα στοιχεία όπως το Βόριο, Κάλιο, η Βιταμίνη Κ1, καροτενοειδή και η Βιταμίνη C υπάρχουν μόνο σε φυτικά τρόφιμα.
Τα αυξημένα φρούτα και λαχανικά στη διατροφή μας είναι μονόδρομος για την πρόσληψη όλων των απαραίτητων συστατικών όπως το Βόριο, η Βιταμίνη Κ1, το Κάλιο, η Βιταμίνη C, Aσβέστιο, Μαγνήσιο, Σίδηρος και τα καροτενοειδή, τα οποία συμβάλλουν στη διατήρηση και επικράτηση της οστικής υγείας.
Μάλιστα στοιχεία όπως το Βόριο, Κάλιο, η Βιταμίνη Κ1, καροτενοειδή και η Βιταμίνη C υπάρχουν μόνο σε φυτικά τρόφιμα.
4. Μειωμένη παραγωγή Βιταμίνης Κ2 από μικροβίωμα.
Η βιταμίνη Κ2 είναι από τις βιταμίνες που έχει κερδίσει αρκετό ερευνητικό ενδιαφέρον, καθώς ένας από τους ρόλους της είναι να ενεργοποιεί την οστεοκαλσίνη των οστεοβλαστων μεταλλοποιώντας το σπογγώδες οστό (7).
Παράγεται κυρίως από το μικροβίωμα (μικροοργανισμοί) του λεπτού εντέρου και επομένως η συχνή και αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών καθως και μια λαθεμένη διατροφή, μπορούν να διαταράσσουν το μικροβίωμα και άρα την παραγόμενη και διαθέσιμη Βιταμίνη Κ2 από αυτό.
Η βιταμίνη Κ2 είναι από τις βιταμίνες που έχει κερδίσει αρκετό ερευνητικό ενδιαφέρον, καθώς ένας από τους ρόλους της είναι να ενεργοποιεί την οστεοκαλσίνη των οστεοβλαστων μεταλλοποιώντας το σπογγώδες οστό (7).
Παράγεται κυρίως από το μικροβίωμα (μικροοργανισμοί) του λεπτού εντέρου και επομένως η συχνή και αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών καθως και μια λαθεμένη διατροφή, μπορούν να διαταράσσουν το μικροβίωμα και άρα την παραγόμενη και διαθέσιμη Βιταμίνη Κ2 από αυτό.
Διαιτητικός Φώσφορος και οστεοπόρωση.
1. https://www.tandfonline.com/d…/pdf/10.3109/17453677408989691
2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14592785
3. https://academic.oup.com/ajcn/article/98/1/6/4637902
1. https://www.tandfonline.com/d…/pdf/10.3109/17453677408989691
2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14592785
3. https://academic.oup.com/ajcn/article/98/1/6/4637902
Πρόληψη αλατιού και απώλεια Ασβεστίου.
4. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7713846
5. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8360790
6. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK56060/
4. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7713846
5. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8360790
6. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK56060/
Βιταμίνη Κ2 και οστεοκαλσίνη.
7. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9076586
7. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9076586