Η Βοτανική Ιατρική θα είναι εξίσου περιορισμένη με την Συμβατική (αλλοπαθητική) Ιατρική αν τη χρησιμοποιήσουμε μόνο για να επηρεάσουμε ή να ενισχύσουμε τα ανοσοκύτταρα κύτταρα -Β, -Τ λεμφοκύτταρα και τα κύτταρα φυσικούς φονιάδες Ν.Κ. (φρουρούς του ανοσολογικού μηχανισμού).
Είναι ευνοϊκό για να κατανοήσουμε τα παρακάτω να δούμε την ανθρώπινη ανοσία όχι μόνο από ιατρική άποψη αλλά και από οικολογική.
Τότε γίνεται φανερό ότι το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ένα ζωντανό μέρος της διασύνδεσης ανάμεσα στο άτομο και τον κόσμο. Η “ανοσία” δεν καλείται να αντισταθεί στο “κακό και επικίνδυνο” Περιβάλλον.
Όλο το φαινόμενο της ανοσίας έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
-Αρμονία και όχι αντίσταση
-Δυναμικοί χώροι και όχι φραγμοί
Η ανθρώπινη ανοσία είναι οικολογία στη δράση. Είναι μια σχέση σε κατάσταση συνεχούς ροής και αλλαγής. Είναι ένα σημείο διασύνδεσης ανάμεσα στο εσωτερικό και εξωτερικό μας περιβάλλον Γαία. Είναι το σημείο διασύνδεσης ανάμεσα στην έρημο και τη σαβάνα, το τροπικό δάσος και το βουνό, το δάσος και το λιβάδι, είναι ό,τι πρόκειται για μέρη όπου συμβαίνουν πολλά φαινόμενα οικολογικής αλληλεπίδρασης και εναρμόνισης. Αυτές οι μεταβατικές ζώνες διευκολύνουν την λεπτή ρύθμιση της υγείας της βιόσφαιρας.
Με τον ίδιο τρόπο, στην ανθρώπινη οικολογία το ανοσοποιητικό σύστημα είναι το σημείο διασύνδεσης όπου ένα πλέγμα διαδικασιών και διεργασιών επιτρέπει τη ροή προς τα μέσα και προς τα έξω ταυτόχρονα, επιτρέπει την αντίσταση και την επαφή μαζί.
Αν συγκεντρώσουμε την προσοχή μας στη μια μόνο πλευρά αυτού του σημαντικού “διαλόγου” χάνουμε το βαθύτερο νόημά του και υποβαθμίζουμε τη σημασία του.
Η ανοσία είναι μια εκδήλωση της Ομοιόστασης, μιας γενικής έννοιας που περιγράφει τις υπέροχες οργανικές διαδικασίες (ρυθμιστικές) που διατηρούν την εσωτερική ομοιόσταση (φυσιολογικά όρια όπως την θερμοκρασία του σώματος, την πίεση, την οξεοβασική ισορροπία τον ρυθμό της αναπνοής, τους παλμούς της καρδιάς, τις εκκρίσεις των αδένων).
Η εσωτερική ομοιόσταση με οικολογική αντίληψη αντικατοπτρίζει την πλανητική ομοιόσταση που χαρακτηρίζει τη Γαία (π.χ. γρίπη πουλερικών, τυφώνας Εl Νiniο, Κatrina κ.α.).
Η ανοσία είναι η εκδήλωση μιας σχέσης, όπου η ίδια η φύση της σχέσης παίζει ένα ρόλο στη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Έτσι ο θεραπευτής πρέπει να διερευνήσει τις σχέσεις του ασθενούς με τον κόσμο σε όλα τα επίπεδα, από τις τροφές που τρώει και τους ανθρώπους που αγαπά (ή μισεί), μέχρι τη σχέση που έχει με τη φύση.
Η Ολιστική προσέγγιση της ανοσίας εξετάζει όλες τις πλευρές της ζωής:
-Σωματική υγεία και αρμονία
-Συναισθηματική ευεξία
-Νοητικός οραματισμός και προοπτική
-Πνευματική ζωτικότητα
(Απόσπασμα) Νίκος Σαμαρίδης, N.Ph.D – Βοτανολόγος ΑΠΘ – Διατροφολόγος M.Sc