Η ιστορία είναι συγκινητική κι αληθινή. Συνέβη πολύ παλιά στην Πολιτεία του Τενεσί. O Μπεν δε γνώρισε ποτέ τον πατέρα του. Μπάσταρδα τα έλεγαν εκείνη την εποχή. Γεννήθηκε το 1870, τότε που αυτό ήταν σχεδόν θανάσιμο αμάρτημα. Η κοινωνία ήταν αμείλικτη. Από 3 χρονών όλοι τον ρωτούσαν ποιός ήταν ο πατέρας του.
Εκείνος έσκυβε το κεφάλι από ντροπή. Τ’ άλλα παιδάκια δεν τον έπαιζαν. Οι μανάδες τα απομάκρυναν λες κι είχε λέπρα.. Ο Μπεν μεγάλωνε και τα πράγματα χειροτέρευαν. Το σχολείο ήταν κόλαση. Στα διαλείμματα έπαιζε μόνος. Στο καλατσιό έτρωγε χωρίς παρέα. Τα Σαββατοκύριακα όμως ήταν τα χειρότερα. Όταν πήγαινε με τη μάνα του στο μπακάλη, μικροί μεγάλοι λες κι ήταν συνεννοημένοι ρωτούσαν την ίδια ερώτηση. Σαν χορωδία. Ποιός είναι επιτέλους ο πατέρας σου?
Δώστου κι έσκυβε το κεφάλι ο Μπεν..
Στην εκκλησία έμπαινε τελευταίος κι έβγαινε πρώτος για ν’ αποφύγει τις ερωτήσεις. Περπατούσε συνέχεια με σκυφτό κεφάλι. Ένιωθε ένα τίποτα. Προτιμούσε να μην είχε ποτέ γεννηθεί. Ο Μπεν είχε φτάσει 12. Τότε ήρθε ένας νέος εφημέριος στην ενορία του. Ένας όμορφος άνθρωπος. Φωτισμένος και τρυφερός. Μοντέρνος κι ανοιχτός. Άνθρωπος του Θεού. Μια Κυριακή η λειτουργία τελείωσε γρηγορότερα κι ο Μπεν δεν πρόλαβε να φύγει πρώτος. Ο εφημέριος βρέθηκε κοντά του. Του’ πιασε την πλάτη. Και προς έκπληξη του Μπεν αλλά και των υπολοίπων τον ρώτησε μεγαλόφωνα «τελικά ποιανού γιός είσαι Μπεν»? Κανείς δε μίλησε. Θ’ άκουγες μια καρφίτσα να πέφτει. Ο Μπεν ήταν έτοιμος να βάλει τα κλάματα.. «Για μια στιγμή!» είπε ο εφημέριος μ’ ενθουσιασμό «ξέρω ποιός είναι ο πατέρας σου! Ο πατέρας σου είναι ο Θεός. Γι’ αυτό κι είσαι τόσο ευλογημένος! Έχεις μια τεράστια κληρονομιά παιδί μου. Να πας και να μεγαλουργήσεις» του είπε..
Το αγόρι χαμογέλασε ευτυχισμένος. Τα μάτια του έτρεχαν αυτή τη φορά από χαρά. Για πρώτη φορά στη ζωή του ήταν κάποιος.. Κανείς πια δεν τον ξαναρώτησε για τον πατέρα του. Για πρώτη φορά ο Μπεν ήταν περήφανος γι’ αυτό που ήταν. Πολύ περήφανος. Κι όντως μεγαλούργησε. Ο Μπεν έγινε κυβερνήτης του Τενεσί κι επανεξελέγη. Έμελε να μείνει στην ιστορία ως ένας από τους πιο πετυχημένους κυβερνήτες των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Μπεν είχε απλά αλλάξει ταυτότητα. Δεν ήταν πια ένα μπάσταρδο. Σε μια στιγμή έγινε γιος του Θεού. Ήταν πια αυτός που ονειρευόταν. Μια στιγμή παίρνει για ν’ αλλάξεις αυτό που είσαι. Μια στιγμή αρκεί να το θελήσεις με όλο σου το είναι. Μια στιγμή αρκεί να ξαναγεννηθείς.
Κάποιοι από τους μεγαλύτερους που πέρασαν ποτέ είχαν περάσει μαρτυρικά παιδικά χρόνια. Είχαν ξυλοκοπηθεί, είχαν βιαστεί, είχαν μεγαλώσει από μέθυσους και πουτάνες. Κι όμως κάποια στιγμή ήρθε και γι’ αυτούς αυτή η περίφημη στιγμή. Η στιγμή τους. Που σ’ ένα βράδυ ξαναγεννήθηκαν. Που σιχάθηκαν το παλιό. Που γέννησαν το καινούργιο. Και μετά το έθρεψαν με μόχθο και μεράκι. Και πιο μετά έγιναν αυτοί που ξέρουμε.
Εσύ ποιός είσαι? Μήπως είσαι η ιστορία που λες? Αυτός που δεν έκανε τις σπουδές που ήθελε? Αυτός που δεν τον μεγάλωσαν σωστά? Αυτός που ζει στην Ελλάδα του Τσίπρα? Αυτός που δεν του αρέσει η δουλειά που κάνει? Μήπως εσύ σκοτώνεις τα όνειρά σου? Μήπως ήρθε η δική σου στιγμή να γίνεις αυτός που ονειρεύεσαι? Μήπως ήρθε η δική σου στιγμή να ξαναγεννηθείς?
Είμαι μ’ ένα φιλο και μοιράζομαι το δικό μου όνειρο. Το μάθημα αυτογνωσίας που δημιουργώ για τα μικρά παιδιά κι οραματίζομαι να μπει σ’ όλα τα σχολεία.
Ρε, με κοιτάει κάποια στιγμή μ’ αμφιβολία, εμείς θ’ αλλάξουμε τον κόσμο?
Ναι ρε μαλάκα.
Εμείς θα τον αλλάξουμε.
Αν δεν τον αλλάξουμε εμείς ποιός θα τον αλλάξει?
stefanos.xenakis