“..Κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα.., απενεμήθηκαν 9 βραβεία Νόμπελ σε έρευνες που διεξήχθησαν για τα οφέλη των βιταμινών στην υγεία.
1961, η Γερμανική Κυβέρνηση.., υπό την πίεση της Bayer, ίδρυσε την Επιτροπή Διατροφικού Κώδικα ήτοι “Codex Alimentarius” με στόχο να αποσιωποιηθούν - σε παγκόσμιο επίπεδο - τα ευεργετικά οφέλη των βιταμινών στην υγεία και θεραπεία του ανθρώπου..”
Γι' αυτό.., όταν πριν από κάποια χρόνια “αντιμετώπισα” έμεσα την νόσο του καρκίνου.., και πήρα τη τολμηρή απόφαση..(παρά τις αντιρρήσεις και τις “θανατικές” καταδίκες των ογκολόγων..), να στραφώ στην ολιστική θεραπεία με μόνα όπλα την “αδιαπραγμάτευτη” απόφασή μου και τη “γνώση” που αποκτούσα σταδιακά διαβάζοντας για μήνες νυχθημερών ιατρικές έρευνες.., βιβλία.., λεξικά.., στατιστικές.., τα “υπέρ και τα κατά”.. - δεν βρήκα ούτε έναν ιατρό.., μα ΟΥΤΕ έναν που να γνώριζε τα οφέλη της διατροφής και των βιταμινών που στόχευαν στην ενδυνάμωση του οργανισμού προκειμένου να (αυτο)ιαθεί..
Και' γω δεν έχω πλέον καμία.. αλλά όποιος έχει κάποια αμφιβολία, μπορώ να του δείξω σωρό από αιματολογικές και απεικονιστικές εξετάσεις που διεξήχθησαν σε διάστημα τριών ετών στο “Υγεία”, το “Dunan” και το “Ιατρικό Κέντρο Αθηνών” μιας ασθενούς..
Μιας γυναίκας σχεδόν 80 ετών με βαρύ ιστορικό υγείας.., όπως υπέρταση (υψηλή πίεση που κυμαινόταν μεταξύ 16 και 20).., υψηλή χοληστερίνη (άνω των 300).., καρδιαγγειακά (στέντ).., εγκεφαλικό.., διαβήτη τύπου ΙΙ (έως και 400).., άνοια.., μεταστατικό καρκίνο στα οστά και σχεδόν κατάκοιτη.., που - αφού πέταξα στα σκουπίδια ΟΛΑ τα φάρμακά της.., άλλαξα τη διατροφή της σε αλκαλική.. , πρόσθεσα φυσικούς χυμούς ψυχρής έθλιψης.., βιταμίνες.., ιχνοστοιχεία.., μέταλλα..και άλλες “υπετροφές” - χτίστηκαν τα φαγωμένα από τον καρκίνο οστά της.., ξαναπερπάτησε.., ελέγχθησαν πλήρως ο διαβήτης.., η χοληστερίνη.., η αρτηριακή πίεση και η εξέλιξη της άνοιάς της.. Και όσο για τον καρκίνο.., χωρίς χημειοθεραπείες και επεμβάσεις κατάφερε να φτάσει και να ξεπέρασει το Tumor Lysis Syndrome χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.. και να παραταθεί ποιοτικά η ζωή της.., από το προβλεπόμενο έναν μήνα με φριχτούς πόνους.. σε 2,5 χρόνια χωρίς - ούτε μία φορά - την ανάγκη χορήγησης παυσίπονου..
Υ.Γ:
- στην αρχή..: η ειρωνεία των ιατρών για τα όσα υποστήριζα σε σχέση με τη διατροφή.., παρ' ότι είχαν ΠΑΝτελή άγνοια..
- κατά τη διάρκεια..: η παραδοχή ενός εκ των Δ/ντων των εν λόγω νοσοκομείων “Είχες δίκιο τελικά.., αλλά δεν μπορώ να το παραδεχτώ..”, και
- τέλος..: οι περισσότεροι ιατροί είναι φαρμακο”τρίφτες”..,
ήτοι ιατροί του πρωτοκΏλου..",
και όσο "μαθαίνουμε".., τόσο υποψιαζόμαστε και τα "γιατί"..
Zara Dupres