"Το ταξίδι και η εξομολόγηση
(κι η δημιουργία που είναι η ανώτερη και η πιστότερη μορφή της εξομολόγησης)στάθηκαν οι δύο μεγαλύτερες χαρές της ζωής μου.
Να γυρίζεις τη γης και να βλέπεις
-να βλέπεις και να μη χορταίνεις-
καινούρια χρώματα και θάλασσες
κι ανθρώπους κι ιδέες,
και να τα βλέπεις όλα σα για πρώτη φορά,
και να τα βλέπεις όλα σα για τελευταία φορά,
με μακρόσερτη ματιά,
κι έπειτα να σφαλνάς τα βλέφαρα και να νοιώθεις τα πλούτη να κατασταλάζουν μέσα σου ήσυχα,
τρικυμιστά,
όπως θέλουν,
ωσότου να τα περάσει από την ψιλή κρησάρα του ο καιρός,
να κατασταλάξει το ξαθέρι
απ'όλες τις χαρές και τις πίκρες σου
-τούτη η αλχημεία της καρδιάς,είναι θαρρώ,
μια μεγάλη αντάξια του ανθρώπου ηδονή-
...................................................................
Το καλύτερό μου θα ήταν οκτώ μήνες ταξίδι
και τέσσερις μήνες μοναξιά."
~Νίκος Καζαντζάκης~
Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου του Ν.Καζαντζάκη 'Ταξιδεύοντας στην Ισπανία'