Ψυχοφάρμακα και ΜΜΕ - Ενας γάμος στη Γουόλ Στριτ.
Στα μέσα της δεκαετίας του 70, ο Henry Gadsden, διευθυντής της Merck, μιας από τις μεγαλύτερες φαρμακευτικές εταιρείες του κόσμου, είπε στο περιοδικό Fortune ότι ήθελε η εταιρεία του να είναι σαν την εταιρεία Wrigley, που παράγει τσίχλες και να "πουλάει σε όλους", ακόμη και σε υγιή άτομα.
Να ένα μόνο παράδειγμα της σχέσεις μεταξύ ΜΜΕ και φαρμακευτικών εταιρειών.
Μέχρι πρόσφατα, ήταν σπάνιο να δει κανείς διαφήμιση ψυχοφαρμάκου στην τηλεόραση, διότι, από το νόμο, οι φαρμακευτικές εταιρείες έπρεπε να αναφέρουν όλες τις παρενέργειες και η λίστα ήταν πάρα πολύ μεγάλη για ένα διαφημιστικό σποτ 30 ή 60 δευτερολέπτων. Αλλά το 1997, εκπρόσωποι των συμφερόντων φαρμακευτικής εταιρείας πίεσαν το Κογκρέσο των ΗΠΑ να μετριάσει αυτόν τον περιορισμό και να τους επιτρέψει να αναφέρουν μόνο μερικές από τις παρενέργειες. Με αυτή την απλή αλλαγή κατέστη ξαφνικά δυνατή η διαφήμιση ψυχοτρόπων φαρμάκων στην αμερικάνικη τηλεόραση. Και αυτό άνοιξε τις πύλες για ένα χείμαρρο διαφημίσεων που εκτοξεύτηκαν από τα 595 εκατ. δολάρια το 1996 στα 4,7 δις δολάρια σήμερα - μια αύξηση περίπου 700%.
Μήπως το πράγμα τράβηξε πολύ μακριά; Εξαρτώνται άραγε τα ΜΜΕ τόσο πολύ από τα χρήματα της διαφήμισης των φαρμακευτικών εταιρειών ώστε να προωθούν τους στόχους των διαφημιστικών εκστρατειών των ψυχιατρικών φαρμάκων;
Με άλλα λόγια ... έγινε πραγματικότητα το όνειρο του Gadsden; Είναι μήπως το μάρκετινγκ τώρα αυτό που κινεί τον μηχανισμό μιας από τις πλέον κερδοφόρες βιομηχανίες στη Γη;
Κεφάλαιο 8 - Από το ντοκιμαντέρ της Επιτροπής Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (CCHR) -Το μάρκετινγκ της Τρέλας.
Περισσότερες πληροφορίες : http://cchrgr.blogspot.com
Παραγωγή: http://gr.cchr.org