ΖΑΧΑΡΗ.........

H γλυκόζη κάτω από οµαλές συνθήκες είναι η µόνη και η καταλληλότερη τροφή του εγκεφάλου.
Σωστά λοιπόν λέγεται ότι ο εγκέφαλος χρειάζεται ζάχαρη. Αλλά τι ζάχαρη;

Οχι βέβαια εκείνη που προέρχεται από µια συστηµατική επεξεργασία και ραφινάρισµα φυτικών - φυσικών τροφών (π.χ. καλαµοσάκχαρο, κοκκινογούλια) γιατί όχι µόνο δεν βοηθά τον εγκέφαλο. αλλά δηµιουργεί και πλήθος άλλα προβλήματα στην υγεία µας. την σωµατική αλλά και την ψυχική.

Πολλές φορές µας ρωτάνε γιατί αποκλείουμε την ζάχαρη από το καθηµερινό διαιτολόγιο. ή ποιό είδος ζάχαρης είναι το καλύτερο «Τι να προτιμάµε την άσπρη ζάχαρη. την σκούρα. μελάσα. φρουκτόζη;».

Σύµφωνα µε τους νόμους της φυσικής διατροφής, καµιά! Γιατί; Τι δεν πάει καλά µε την ζάχαρη σ' όλες της τις µορφές; Στο κάτω - κάτω ορισµένοι υδατάνθρακες διασπώνται στην διάρκεια της πέψης σε ζακχαρόζη (κοινή ζάχαρη) κι "έπειτα σε γλυκόζη και φρουκτόζη. Αλλά το πρόβληµα είναι πως η
κοινή ζάχαρη αποτελεί µια πολύ συμπυκνωμένη µορφή υπεραφιναρισµένου υδατάνθρακα και δεν περιέχει τίποτα εκτός από Θερμίδες.

Ένα κουταλάκι ζάχαρης (15 γραμ.) περιέχει 60 θερμίδες (n κουταλιά αυτή της ζάχαρης προέρχεται από την κατεργασία ενός τεράστιου κοκκινογουλιού.

Αυτές οι θερµίδες είναι χωρίς καµμιά θρεπτική αξία από κείνη που υπήρχε στους φυσικούς υδατάνθρακες από τους οποίους αποσπάστηκε. Είναι η πιο ραφιναρισμένη (99.9%) «τροφή» είναι εντελώς περιττή και βλαπτική.

Στο ραφινάρισµα το 90% των τεύτλων ή του ζαχαροκάλαµου απομακρύνεται και για να φτιάξουμε τον τύπο της άσπρης ζάχαρης, η ωµή ζάχαρη του ζαχαροκάλαµου, βράζεται 2 φορές ακόµη, πλύνεται, κατεργάζεται µ' ασβέστη και διοξείδιο του άνθρακα για να απόµακρυνθούν οι
«ακαθαρσίες» και ξαναχρωματίζεται µε χρησιµοποίηση ξυλάνθρακα πριν κρυσταλλοποιηθεί και
ξεραθεί .

Η ωµή ζάχαρη του ζαχαροκαλάμου που πουλιέται σε ορισμένα καταστήµατα υγιεινών τροφών ξεχωρίζει από την άσπρη ζάχαρη κι άλλες σκούρες ζάχαρες. επειδή δεν έχει χηµικά πρόσθετα και δεν έχει αποστερηθεί από όλα τα θρεπτικά στοιχεία της. Παραμένουν ακόµα σ' αυτήν ορισμένα
ιχνοστοιχεία, μεταλλικά άλατα και βιταµίνες. Αλλά κι αυτή έχει όλα τα μειονεκτήματα της ζάχαρης.

Πριν από το ραφινάρισµα της ζάχαρης ο άνθρωπος έτρωγε φυσικές γλυκές τροφές, όπως είναι τα φρούτα και τα γλυκά λαχανικά, των οποίων ο φυσικός όγκος εµπόδιζε από το να τρώει κανείς πολύ.

Η κοινή ζάχαρη είναι 8 φορές πιο συµπυκνωμένη από ότι είναι στην φυσική της κατάσταση. 'Ολες
οι ίνες της φυσικής της µορφής αποµακρύνονται και επιπλέον όλες οι βιταµινες. τα µεταλλικά άλατα και τα ιχνοστοιχεία.

Είναι εύκολο να τρώμε µεγάλες ποσότητες καθαρής ζάχαρης ή κέικ. γλυκά. ποτά, σοκολάτες. αναψυκτικά µπισκότα, επειδή δεν έχουν όγκο. για να μας δώσουν το αίσθηµα της πληρότητας, του κορεσµού.

Επιπλέον. για να συµπληρωθεί ο μεταβολισμός όλων αυτών των προϊόντων. που Περιέχουν ζακχαρόζη (ζάχαρη), το σώμα χρειάζεται έναν αριθµό βιταμινών, τις ίδιες βιταµίνες που
απομακρύνθηκαν από τη ραφιναρισμένη άσπρη ζάχαρη.

'Οταν λοιπόν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες βιταµίνες, τα ζαχαρούχα προϊόντα δεν µεταβολίζονται ομαλά κι ένα υποπροϊόν που λέγεται πυροσταφυλικό οξύ (ενδιάμεσο προϊόν της γλυκόλυσης και της αλκοολικής ζύµωσης). συγκεντρώνεται στα κύτταρα των ιστών και προξενεί κόπωση.

Ας δούμε όμως τι άλλες επιπτώσεις έχει στην υγεία μας η κατανάλωση ζάχαρης

1.  Δημιουργεί ανεπάρκεια βιταµινών και µεταλλικών αλάτων ληστεύοντας τόν οργανισµό από τα αποθέματα του.

2. Ισχυρά διαλύµατα ζάχαρης ερεθίζουν το στομάχι και τα εντερικά τοιχώματα προξενούν έτσι μια συγκέντρωση βλέννης και παράγουν σε µεγάλο βαθμό όξινα γαστρικά υγρά, που μπορεί να οδηγήσουν σε γαστρεντερικές διαταραχές. όπως κολίτιδες. γαστρίτιδες. έλκη.

3. Είναι µια από τις βασικές αιτίες για τις ασθένειες του ήπατος. της χοληδόχου κύστεως και ορισµένων καρκίνων.

4. Αυξημένη λήψη ζάχαρης έχει αποδειχτεί πως ανεβάζει τα επίπεδα λιπών στο αίμα. τα οποία οδηγούν σε αθηροκλήρυνση (βούλωµα αρτηριών).
Επίσης συνεισφέρει στη δημιουργία διαφόρων καρδιακών παθήσεων. Υπάρχουν αρκετοί ερευνητές σήμερα που υποστηρίζουν πως ο κύριος ένοχος στην αύξηση των καρδιοπάθειών και εγκεφαλικών στις μέρες µας, δεν είναι τα λίπη αλλά η ζάχαρη.

5. Είναι ο βασικός παράγοντας της σήψης των δοντιών (τερηδόνας).
Τα βακτηρίδια. που υπάρχουν φυσιολογικά µέσα στο σώμα. χρησιμοποιούν την ζάχαρη για να παράγουν µια πυκνή κολλώδη ουσία. η οποία προσκολλάται σταθερά στα δόντια. Αυτή η ουσία επιταχύνει την δημιουργία της βακτηριδιακής πλάκας, η οποία µαζί µε άλλα οξέα. προσβάλλει τα δόντια και τα χαλάει.

6. H έλλειψη όγκου και η ελκυστική γλυκύτητα των διαφόρων ζαχαρωδών και γλυκισμάτων. οδηγεί εύκολα σε υπερκατανάλωση.
Είναι δύσκολο για έναν που τρέφεται µε πλήρεις τροφές, ακόµα κι αν δεν ασκείται έντονα να γίνει
παχύσαρκος, γιατί εύκολα επέρχεται ο κορεσµός' δεν συµβαίνει όµως αυτό όταν κανείς καταναλίσκει γλυκίσµατα με αποτέλεσμα να παίρνει πολλές θερµίδες και να γίνεται παχύσαρκος (π.χ. 20 μήλα ισοδυναµούν µε 140 γραµ.ζάχαρης)

7. Η κατανάλωση ζάχαρης οδηγεί σε γοργή άνοδο του ζακχάρου του αίματος. διαγείροντας το πάγκρεας σε υπερπαραγωγή ινσουλίνης".
Αυτό μπορεί να επιφέρει χρόνιο υπερινσουλινισµό εάν συνεχιστεί για µακρό χρονικό διάστημα. Αυτή η κατάσταση του παγκρέατος να παράγει υψηλά ποσοστά ινσουλίνης για να αντισταθµίσει τις γοργές ανόδους του ζακχάρου στο αίµα,επιφέρει µιά κάθετη πτώση σε χαμηλά επίπεδα του σακχάρου στο αίµα! δηµιουργώντας υπογλυκαιµία*
Τα συµπτώµατα της υπογλυκαιμίας είναι ποικίλα και μπορούν να επηρεάσουν πολυάριθμα, ανόμοια συστήματα του σώµατος: Πονοκέφαλος. ανησυχία. συγκινησιακές εξάρσεις και πτώσεις. ζάλη αυπνία την νύκτα, υπνηλία τις πρωινές ώρες, καρδιακοί παλµοί το απόγευµα και διαταραχές της όρασης.
Το σύµπλεγµα αυτό των συµπτωµάτων είναι τόσο ποικίλο, ώστε συχνά οδηγεί τους γιατρούς να στέλνουν τους αρρώστους µε υπογλυκαιμία από τον ένα ψυχίατρο στον άλλο.
Η συνήθης συμβουλή τους να αντιµετωπίζεται η υπογλυκαιμία με ζάχαρη, είναι ότι ακριβώς

χρειάζεται για να χειροτερεύει ακόµα περισσότερο η κατάσταση αυτή.

8. ΄Εχει βρεθεί από πειράµατα σε ζώα, ότι η κατανάλωση ζάχαρης αυξάνει την γλοιότητα (το κολλώδες) των αιµοπεταλίων. αυξάνοντας την τάση για τον σχηµατισµό Θρόµβων και στην συνέχεια απόφραξη των αρτηριών.

9. H κατανάλωση ραφιναρισµένης ζάχαρης µπορεί επίσης να δηµιουργήσει µιά σημαντική προσωρινή μείωση της φαγοκυτταρικής ικανότητας των λευκών αιμοσφαιρίων του σώματος. ελαττώνοντας έτσι την φυσική ικανότητα του σώµατος να αντιμετωπίζει τις μολύνσεις.

10. Καθώς η κατανάλωση της ζάχαρης συνεχίζεται η αυξηµένη παραγωγή ινσουλίνης προκαλεί έξτρα εργασία στα επινεφρίδια για να αντισταθμίσουν την κατακόρυφη πτώση του σακχάρου του αίµατος, εξ αιτίας της ασύνετης κατανάλωσης ζάχαρης" αυτό μπορεί να αποτελέσει τα θεµέλια για εξάντληση και ελαττωµένη λειτουργία των αδένων αυτών.

11 . Ορισµένοι ερευνητές αναφέρουν ότι η κατανάλωση ζάχαρης µπορεί να προκαλέσει αύξηση του ουρικού οξέος και αποµάκρυνση του ασβεστίου από το σώµα.

12. Κι ακόµα κάτι που αφορά τις γυναίκες.
Σε μιά έρευνα, από την Διεθνή Εταιρεία Μεταβολισµού. βρέθηκε, ότι οι γυναίκες που δεν έτρωγαν καθόλου ζάχαρη δεν παρουσίαζαν την ένταση, τους πόνους στην πλάτη, την νευρικότητα. τις κράμπες. την κατακράτηση νερού και γενικά όλες εκείνες τις ανωµαλίες που συνήθως συνοδεύουν το έμµηνα.

13. ΄Ολο και περισσότερο αποδεικνύεται στο εξωτερικό τουλάχιστον - αρκετά ήδη χρόνια πριν - ότι η κατανάλωση ζάχαρης (και επεξεργασµένων υδατανθράκων). μέσω της υπογλυκαιμίας, μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές της συµπεριφοράς, όπως υπερκινητικότητα, επιθετικότητα, κατάθλιψη.

βίαιη και εγκληµατική συµπεριφορά.

14. Κι ας µη ξεχνάµε ότι η ζάχαρη δηµιουργεί εθισµό όσο περισσότερη τρώει κανείς, τόσο ακόμα περισσότερη θέλει να τρώει.
Ο εθισµένος στην ζάχαρη είναι το ίδιο µε τον εθισμένο στο αλκοόλ, στο τσιγάρο κλπ.

Αυτά λοιπόν. τα εναντίον της ζάχαρης από την µια μεριά της πλάστιγγας.
Το μόνο υπέρ από την άλλη μεριά. η γλυκιά της γεύση.
Άραγε αξίζει για τη γλυκύτητα να πληρώνεται τόσο ακριβά δυναμιτίζοντας την υγεία
και την ευεξία μας:

Σε μια µελέτη. που δηµοσιεύτηκε σε επιστημονικό περιοδικό, βρέθηκε να υπάρχει φανερότατη σχέση ανάµεσα στην ζάχαρη που τρώμε και τη θνησιµότητα από καρκίνο των μαστών σε 20 χώρες. Βρεττανοί και Καναδοί επιστήµονες διαπίστωσαν ότι την µεγαλύτερη συχνότητα καρκίνου των µαστών σε χώρες που κατανάλωναν µεγαλύτερο ποσοστό ζάχαρης. κατά σειρά.
Αγγλία. Ολλανδία. Ιρλανδία. Δανία. Καναδάς. Ιταλία. Ισπανία. Πορτογαλία,
Σερβία και Ιαπωνία.
Συµπίπτει η κατανάλωση ζάχαρης µε τη συχνότητου καρκίνου.
Ακόµα κι αν δεχτούµε ότι στην στατιστική αυτή έρευνα δεν ελήφθησαν υπόψη κι άλλοι παράγοντες (διαιτητικοί ή µη). εν τούτοις δεν παύει να είναι µια ενδεικτική µελέτη των συνεπειών της κατανάλωσης ζάχαρης.
Όλοι σήμερα τονίζουν την βλαπτικότητα της.

Στην Ελλάδα η κατανάλωση ζάχαρης έχει τριπλάσιαστεί στην περίοδο
1050 έως 1980 (Σύµφωνα µε τα υπάρχοντα στοιχεία η μέση κατανάλωση ζάχαρης το 1950 ήταν 11 κιλά, το 1970 έγινε 20 κιλά. Το 1975 έφθασε τα 26 κιλά. και το 1980 ανέβηκε στα 32 κιλά).
Από το 1980 έως σήµερα σίγουρα,έχει ανέβει πολύ περισσότερο, µιας και σε κάθε γωνιά των πόλεων της χώρας µας υπάρχει κι ' ένα ζαχαροπλαστείο, κι όλα ευημερούν.

Η ζάχαρη και τα προϊόντα της αποτελούν µιά κατάρα στο τραπέζι του "πολιτισμένου" ανθρώπου. Υπάρχουν οµάδες νέων ανθρώπων στον πολιτισμένο κόσμο που λαµβάνουν σχεδόν το 30 - 40% των θερµίδων τους από τα «ζαχαρωτά, γλυκίσματα. αναψυκτικά, κέικ, παγωτό κλπ. πράγμα που έχει σαν
συνέπεια την επανεµφάνιση καταστάσεων τροφικών ελλείψεων όπως το μπέρι-µπέρι. Πολλοί διατροφολόγοι βλέπουν ότι μεταξύ 1975 - 1990 η κατανάλωση ζάχαρης τείνει να διπλασιαστεί. Πρέπει κανείς να κάνει µεγάλη προσπάθεια για να ελέγξει την ποσότητα ζάχαρης που λαμβάνει καθηµερινά.
Σε παρα πολλά βιοµηχανοποιημένα τρόφιµα - εκτός από τα διάφορα γλυκίσματα που όλοι ξέρουµε ότι σίγουρα περιέχουν ζάχαρη - υπάρχει ζάχαρη. που ο καταναλωτής μπορεί να το μάθει µόνο ελέγχοντας τις ετικέτες. όπου αναγράφονται τα συστατικά των τροφίμων.

Όλες οι ζάχαρες - επεξεργασµένες και συνθετικές έχουν ενοχοποιηθεί για πληθώρα παρενεργειών στην υγεία μας...

Αλλά η ζωή. η μαγειρική και η ...γεύση μας μπορεί νάναι γλυκές και χωρίς ...ζάχαρη.
Την λύση µας την δίνει µε τον πιό καλύτερο τρόπο, η Φύση µε τα προϊόντα, που σε αφθονία µας προσφέρει, δηλαδη ξερα φρούτα, φρέσκα φρούτα.

Για να γλυκάνουµε ορισµένα πράγµατα, μπορούμε να χρησιµοποιήσουμε πετιμέζι. σταφιδίνη. μέλι.με φειδώ βέβαια κι αυτό.

Θα µας πείτε ότι έτσι περιορίζονται πολύ οι μικρές γλυκές απολαύσεις. 
Ναι συμφωνούμε! Αλλά υπάρχει το αντίτιµο της καλής υγείας και µακροβιότητας. 

Προς τα που γέρνει η ζυγαριά εξαρτάται από τον καθένα µας, να υπολογίσει και να σταθμίσει ανάλογα, το τι μετρό γι αυτόν περισσότερο, η Υγεία ή οι µικρές γλυκές απολαύσεις, που
οδηγούν αργά ή γρήγορα σε ενοχλήσεις. αρρώστιες, πρόωρα γερατειά και πρόωρο θάνατο.

Η υγεία και η ευεξία δεν παύει να είναι η µεγαλύτερη απόλαυση της ζωής.
Ολες οι άλλες απολαύσεις ωχριούν μπροστά της.
Διαλέξτε!

Π. Κουμεντάκης
(Υπεύθυνος για τη μεταφορά σε Ηλεκτρονική μορφή Γ.Γκέκας)