Μην ψάχνεις, δεν υπάρχουν…
Δεν υπάρχουν γιατί τα σύγχρονα «πολιτισμένα» κράτη μας συνεργάζονται μεταξύ τους μονάχα για λόγους οικονομικούς, άντε και στρατιωτικούς…
…γιατί το χρήμα είναι ο ένας και κοινός θεός όλων, το χρήμα που «αντιπροσωπεύει» υποτίθεται την ύλη.
Δεν υπάρχουν ουσιαστικές συνεργασίες ανάμεσα στα σύγχρονα κράτη του κόσμου μας γιατί υπάρχει το μίσος, το οποίο έχουμε όλοι διδαχτεί στις τοπικές κοινωνίες μας…
Τα σύγχρονα κράτη μας δεν αντιλαμβάνονται ότι το κοινό όφελος είναι το μόνο που μπορεί να οδηγήσει και στο ατομικό.
Οι κοινωνίες διδάσκονται το μίσος λόγω φόβου…
Και από το μίσος προκύπτουν οι υποκριτικές αυτές συνεργασίες, που σήμερα είναι και αύριο δεν είναι, που σήμερα δύο κράτη είναι φίλοι και αύριο εχθροί… πάντα για οικονομικούς λόγους…
Τι θέλω να πω…?
Ότι μπορεί να καβαλάμε υψηλής τεχνολογίας αυτοκίνητα, να έχουμε ψηφιακές τηλεοράσεις και έξυπνα κινητά αλλά στο βάθος είμαστε ακόμα βάρβαροι…
Στην ουσία είμαστε ακόμα φοβισμένα πλάσματα μέσα στις σπηλιές, στην απομόνωση, στην ατομικότητά μας, στο μικρόκοσμό μας… γιατί αυτό διδαχτήκαμε να είμαστε…
Σαν τα συμπαθή χαμστεράκια να γυρνάμε τη ρόδα χωρίς να ρωτάμε το γιατί.
Το μίσος και ο ρατσισμός που ακόμα κουβαλάμε σαν είδος, μας κρατά απόμακρους, αποσυνδεδεμένους και αποκομμένους από την ουσία μας, από τη φύση μας και τη φύση της οποίας είμαστε μέρος.
Κανένα κράτος δεν ενδιαφέρεται να λύσει τα προβλήματά του ή να συνεισφέρει στη λύση των κοινών παγκόσμιων προβλημάτων, που μεταφέρονται από γενιά σε γενιά και εξαφανίζουν τα όνειρα των παιδιών όλου του κόσμου.
Σκέψου μόνο σε τι κόσμο θα ζούσαμε αν οι επιστήμονες όλου του κόσμου εργάζονταν μαζί ενωμένοι με μοναδικό σκοπό να επιλύσουν τα σοβαρά προβλήματά μας χωρίς περιορισμούς, χωρίς αναστολές…
Όμως οι επιστήμονες των σύγχρονων κοινωνιών μας εργάζονται στις πολεμικές, χημικές, πετρελαϊκές και φαρμακευτικές εταιρείες των συμφερόντων που εξυπηρετούν.
Είμαστε όλοι ανήθικοι υποκριτές που κολυμπάμε μέσα σε ωκεανούς άγνοιας όσα διδακτορικά και αν έχουμε συγκεντρώσει…
Δεν μάθαμε ακόμα να ανοίγουμε την αγκαλιά μας.
Και το ανταγωνιστικό και άθλιο κοινωνικό-πολιτικό και φυσικά οικονομικό μοντέλο που διατηρούμε δεν βοηθάει καθόλου στον εκπολιτισμό μας… αντίθετα μας κάνει ακόμα πιο βάρβαρους.
Να ξυπνάμε την κάθε νέα μέρα σ αυτό τον πλανήτη μονάχα για ένα σκοπό… το χρήμα και το συγκριτικό πλεονέκτημα που μπορούμε να έχουμε από αυτό…
Ξύπνα… φτάσαμε… μην αποδέχεσαι να είσαι χαμστεράκι… πήδα από τη ρόδα…
Κάπου εδώ είναι το τέρμα αυτής της ανόητης διαδρομής, αυτού του παραλογισμού, της υποκρισίας και του ψέματος.
Ότι πιστέψαμε ήτανε ψέμα, ότι εμπιστευτήκαμε μας πρόδωσε… η πολιτική, η οικονομία, οι θρησκείες, η δικαιοσύνη, οι διεθνείς συμφωνίες, οι οργανισμοί, τα πρότυπα, οι αξίες… όλα ψέμα, όλα υποκρισία, όλα σκόπιμα…
Αν θέλουμε πραγματικά να γυρίσουμε σελίδα και να δημιουργήσουμε το νέο βιώσιμο, ειρηνικό, ηθικό και δίκαιο κόσμο, πρέπει όλα αυτά να τα πετάξουμε στα καλάθια των αχρήστων της ιστορίας.
Ότι πρόσφεραν το πρόσφεραν, πάμε παρακάτω…
Πρέπει να αποφασίσουμε σε τι κόσμο θέλουμε να ζούμε και τι κόσμο θέλουμε ν αφήσουμε στα παιδιά μας και στις επόμενες γενιές.
Υπάρχει ο παλιός αναχρονιστικός κόσμος που μας έφερε ως εδώ και σήμερα πια υπάρχει και ο κόσμος των πραγματικών μας δυνατοτήτων.
Ότι καλό και θαυμαστό έχουμε καταφέρει σαν είδος το έχουμε καταφέρει από το επίμονο έργο αυτών που αμφισβήτησαν την εγκατεστημένη τάξη των πραγμάτων, από αυτούς που πειραματίστηκαν, που εφηύραν, από επιστήμονες και ερευνητές.
Η επιστήμη ήταν πάντα και είναι ακόμα ο ασφαλέστερος δρόμος προόδου και ευημερίας, αρκεί να λειτουργεί με ανιδιοτέλεια για το κοινό όφελος όλων.
Δεν χρειαζόμαστε ακόμα μια ανίκανη κυβέρνηση, χρειαζόμαστε ένα νέο κοινωνικό μοντέλο το οποίο θα περιέχει στις δομές του άλλες αξίες και άλλους προσανατολισμούς που θα εξυπηρετούν όλους τους πολίτες του κόσμου και φυσικά το κοινό μας σπίτι, τη γη.
Tasos Petridis