Σελίδες

Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017

ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΑ....





 Ιδιότητες

 Μαντζουράνα, το αγαπητό αυτό βότανο της μεσογειακής γης, είναι φυτό ποώδες, πολυετές ή διετές (ανάλογα με το εί­δος του) που φτάνει σε ύψος μισού μέτρου.


Φέρει όρθια στε­λέχη που διακλαδίζονται, στρογγυλά φύλλα και ροζ ή λευκά άνθη που έχουν χαρακτηριστικό άρωμα.
Η μαντζουράνα αγα­πά τις εύκρατες περιοχές με ήπιο κλίμα και όχι ιδιαίτερα χα­μηλές θερμοκρασίες. Χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγειρική (αποτελεί ένα από τα βασικότερα βότανα της μεσογειακής κου­ζίνας) αλλά και στη φαρμακοποιία.

Η μαντζουράνα έχει πολ­λές φαρμακευτικές και θεραπευτικές ιδιότητες (ιδιαίτερα το αιθέριο έλαιο της).

- Είναι αποχρεμπτική, απολυμα­ντική, τονωτική και αντισπασμωδική. 

- Ανοίγει την όρεξη, ανακουφίζει από τους τυμπανισμούς και τους στομαχικούς πόνους. 

- Δρα ευεργετικά κατά των πονοκεφάλων και της αϋπνίας.

- Έχει αναλγητικές, ηρεμιστικές και σπασμολυτικές ιδιότητες. 

- Το κατάπλασμα των φύλλων της και οι επαλείψεις με το αιθέριο έ­λαιο της ανακουφίζουν από τους ρευματικούς και αρθριτικούς πόνους, ενώ το όμορφο άρωμα της απομακρύνει την κακή διάθεση, την κατά­θλιψη και το στρες. 

- Είναι επίσης πολύ αποτελε­σματική κατά των αναπνευστικών παθήσεων (άσθμα, βρογχίτιδα), της δυσμηνόρροιας, της δυσκοιλιότη­τας, των εγκεφαλικών παθήσεων, των κολικών, του ίλιγγου, της επιληψίας, του κρυολογήματος και των στοματικών ελκών. 

- Βοηθά στη γρήγορη επούλω­ση τραυμάτων και πληγών, ενώ ανακουφίζει και α­πό τους πόνους στο αυτί.

Τα χρήσιμα μέρη της μαντζουράνας είναι τα φύλλα της, από τα οποία φτιάχνουμε αφέψημα με ηρεμιστικές, αντι-σπασμωδικές καί εφιδρωτικές ιδιότητες.

Τα κόκκινα λουλού­δια της είναι ιδιαίτερα αγαπη­τά για το άρωμα τους καί χρη­σιμοποιούνται ευρέως στην α­ρωματοποιία.

Τα φύλλα, τοπο­θετημένα πάνω σε μώλωπες ή σε σημεία όπου έχουν τσιμπή­σει τα έντομα, είναι πολύ μα­λακτικά.

Ο χυμός τους, μαζί με οινόπνευμα, χρησιμοποιείται για εντριβές σε άτομα που υποφέρουν από νευραλ­γίες.

Τα φύλλα ωμά κά­νουν πολύ καλό στο συ­κώτι καί ευνο­ούν τη σωστή κυκλοφορία του αίματος.
Για να μην χάνονται οι πο­λύτιμες ουσίες του φυτού, όταν το καλ­λιεργούμε σε γλά­στρα, πρέπει το χώμα να είναι αφράτο καί πλούσιο σε λιπάσματα.