Ψαχνουμε να βρουμε τσιροτακια για να καλυψουμε βαθιες πληγες που φερουμε μεσα μας πριν ακομα γεννηθουμε...
Πληγες απο "εγωιστοεχθρομαχαιρα" που κομματιαζουν τον "Ανθρωπο" στην ψυχη του και του μαθαινουν να εχθρευεται και να καταστρεφει και το "μεσα "του και το "εξω "του,ρημαζοντας την αγια φυση και τα αθωα ζωα της...δηλαδη την αληθινη του Ανθρωπινη φυση ..δηλαδη
τον ευλογημενο παραδεισο....!!
Μια εχθρα αιωνια...
Ανθρωποι κατα ανθρωπων
Ανθρωποι κατα της φυσης
Ανθρωποι κατα των ζωων
Ανθρωποι κατα των παντων
Και κληρονομουμε και διαιωνιζουμε μια κολαση...και νομιζουμε οτι ειμαστε ανθρωποι....
Δεδωμενου οτι ανθρωπος φυση ζωα σε αρμονια ειναι Ζωη σε εξελιξη...
ειναι Θεος Αγαπης και Ενωσης των παντων..
ειμαστε ενταξει ως ανθρωποι εμεις αραγε?
Αναρωτιέμαι. ...
Δυσκολο πολυ ειναι..
να ενωσουμε μεσα μας τα κομματια του παραδεισου με την αγαπη ..
για να κλεισουν μια και καλη οι πληγες μας ε??
Γιαυτο αγωνιουμε για τα τσιροτακια!!
Μια σκεψη εκανα...
Μηπως κ τελειωσουν τα τσιροτα κ πριν προφτασουμε να βρουμε αλλα..
προλαβει και μας καταπιει η προσωπικη κολαση μας!!!
Με τιμη
Λ.Τ