Η οικολογία και η προστασία του περιβάλλοντος από ανθρωπογενείς επεμβάσεις έχει αναχθεί σε ένα κεντρικό ζήτημα στις μέρες μας.
Αυτή η στροφή προς την οικολογία έγινε εν μέρει χάρη στη συμβολή της επιστημονικής κοινότητας και τις πολυάριθμες δυσοίωνες αναφορές που κατέκλυσαν τα κέντρα λήψης αποφάσεων, αναφορές που, λόγω όγκου και σημασίας, δεν μπορούσαν πλέον να αγνοηθούν.
Ο πλανήτης εκπέμπει σήματα κινδύνου και έχουμε πλέον την τεχνογνωσία να τα λάβουμε και να τα επεξεργαστούμε.
Από τη στιγμή που τα κέντρα λήψεως αποφάσεων, έστω κάποια από αυτά, θεώρησαν ότι όντως τα περιβαλλοντολογικά ζητήματα ήταν ζωτικά, «επέβαλαν» σταδιακά μια υποτυπώδη περιβαλλοντική συνείδηση στα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, σε μάζες που μέχρι πρότινος αδιαφορούσαν επιδεικτικά για οτιδήποτε άλλο πέρα από το μικρόκοσμό τους.
Αυτό είναι ένα καλό δείγμα του πόσο εύκολα μπορούν να λυθούν ζητήματα όταν υπάρχει βούληση.
Από τη στιγμή που το περιβάλλον μπήκε στο προσκήνιο, δύο διαφορετικές αντιλήψεις πραγμάτων, δύο διαφορετικές φιλοσοφίες και στάσεις ζωής αντιπαρατάχθηκαν:
Η μία θεωρεί ότι η τεχνολογία μπορεί και πρέπει να λύσει τα προβλήματα που δημιουργεί αλλά και άλλες αυτοφυείς προκλήσεις του μέλλοντος, και η άλλη πως η τεχνολογία δημιουργεί ένα ντόμινο οικολογικών προβλημάτων και οι λύσεις που παρέχει θα είναι πάντα ένα βήμα πίσω από τα προβλήματα που δημιουργεί.