Ο ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΥΧΝΟΤΗΤΩΝ.
Ο ήχος αποτελεί ένα θέμα με πολλές προεκτάσεις και το μόνο σίγουρο είναι πως επιδρά καταλυτικά στην ανθρώπινη ψυχολογία. Τα κύματα του ήχου που αιωρούνται και ταξιδεύουν στον αέρα μετατρέπονται από τα αισθητηριακά μας φίλτρα σε ορμόνες, νευροδιαβιβαστές και συναισθήματα. Κάθε φορά που ανοίγουμε το στόμα μας για να μιλήσουμε, εκσφενδονίζουμε στον αέρα πυροδοτητές σκέψεων, συνειρμούς, χαρμόσυνα και επίπονα συναισθήματα. Ναι ξεχάστε την αντίληψη ότι εκφέρουμε μόνο λέξεις. Ωραίες οι αμπελοφιλοσοφίες σου θα πείτε τώρα. Πες μας που το πας…
Το ότι κάποιοι συγκεκριμένοι ήχοι φθάνουν στα αυτιά μας, δε σημαίνει ότι καταφτάνει στη συνείδησή μας όλο το φάσμα των ήχων που υπάρχει στην ατμόσφαιρα. Σε αυτό το σημείο οφείλουμε να ευχαριστήσουμε την …ατμόσφαιρα, διότι, αν δεν υπήρχε αυτή, δεν θα ακούγαμε απολύτως τίποτα. Ότι ο ήχος μας επηρεάζει με πολλούς τρόπους είναι γεγονός. Τι γίνεται όμως με όλους αυτούς τους ήχους που δεν ακούμε;
Μπορούν να μας επηρεάσουν;
Σε αυτό το άρθρο, λοιπόν, θα ασχοληθούμε με το ευαίσθητο θέμα των συχνοτήτων. Ευαίσθητο – ενίοτε και απαγορευμένο. Όσο καλός και αν είναι κάποιος στην έρευνα, ψάχνοντας στο διαδίκτυο δε θα μπορέσει να βγάλει κάποιο παγιωμένο συμπέρασμα για την επίδραση των υποήχων και υπερήχων στον άνθρωπο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι περισσότεροι επιστήμονες είναι σκοπίμως λιγομίλητοι και συγκρατημένοι με τα αποτελέσματα των ερευνών τους στο θέμα. Από την άλλη πλευρά, έχει σηκωθεί τόση σκόνη με τα συνωμοσιολογικά σενάρια, που δύσκολα διακρίνει κανείς πλέον που σταματά το πραγματικό από το φανταστικό, το αληθινό γεγονός από τη μυθοπλασία.
Παντού γύρω πας παφλάζει μία αόρατη ενεργειακή θάλασσα που τροφοδοτείται συνεχώς από τη πληθώρα κυμάτων κάθε είδους τα οποία παράγει η σύγχρονη τεχνολογία. Μιλάω φυσικά για τις κεραίες που είναι τοποθετημένες στα ήσυχα προάστια κάθε πόλης και τις βουνοκορφές, τους δορυφόρους στα εξώτερα της γήινης ατμόσφαιρας που στέλνουν ασταμάτητα ραδιοκύματα, και τα σύγχρονα gadgets που αποτελούν τους τελικούς αποδέκτες τους στη Γη. Η διαφορά έγκειται, βέβαια, στο γεγονός πως η κανονική θάλασσα όπως όλοι την γνωρίζουμε, μπορεί να μας περιτριγυρίζει αλλά δεν μας πλημμυρίζει, σε αντίθεση με τον ωκεανό των συχνοτήτων ο οποίος όχι μόνο μας περιτριγυρίζει αλλά έχει τη δυνατότητα να λούζει και να διαπερνά το ανθρώπινο σώμα. Τη στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές ίσως σας διαπερνά η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία του rooter σας, υπέρυθρες ακτίνες από το προσωπικό σας pc, όπως επίσης κάθε φορά που μιλάτε στο προσωπικό κινητό τηλέφωνό σας μικροκύματα θερμαίνουν περιοχές του εγκεφάλου!
Οι συχνότητες δεν είναι κάτι χειροπιαστό, δεν είναι ύλη, αλλά μία διαδοχή καταστάσεων. Είναι κατά βάση μία διαδοχή συμπύκνωσης και αραίωσης. Όταν η διαδοχή σχετίζεται με ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες τότε ονομάζονται ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες. Όπως είναι αναμενόμενο δεν μπορούμε να ερευνήσουμε διεξοδικά μέσα από ένα άρθρο αυτό το πολυδαίδαλο θέμα, μπορούμε όμως να δούμε συνοπτικά την επίδραση των συχνοτήτων στην ανθρώπινη συμπεριφορά και υγεία.
Η επίσημη αρχή έγινε με τα πειράματα, στις δεκαετίες του 1930 και 1950, των καθηγητών Νρουνόρι και Καζαμάλι οι οποίοι παρείχαν στοιχεία ότι ο ανθρώπινος οργανισμός αντιδρά σε ραδιοκύματα των 2.33 μέτρων και των αρμονικών τους, με άλλα λόγια στους 129, 258. 387 και 596 MC (μεγάκυκλους).
Επίσης, απέδειξαν ότι πολλοί άνθρωποι είχαν ξαφνικά παραισθήσεις κάτω από την επίδραση υψηλών συχνοτήτων της τάξης των 300 MC. Mάλιστα, φάνηκε ότι ο κάθε άνθρωπος ανταποκρίνεται σε μία συγκεκριμένη συχνότητα η οποία διαφέρει από αυτή των υπολοίπων. Τα πειράματα απέδειξαν επίσης ότι με αυτό τον τρόπο μπορούσαν να επηρεάσουν τον παλμό της καρδιάς στα έμβρυα των κοτόπουλων, να προκαλέσουν μόνιμο αποπροσανατολισμό στις σαύρες. Αλλά και άνθρωποι οι οποίοι υποβλήθηκαν σε πολύ υψηλές συχνότητες (UHF) κατέγραψαν απροσδιόριστα συναισθήματα, που παρέμειναν κι έπειτα από την έξοδο τους από το πεδίο και συνοδευόταν από ημικρανίες, κουδούνισμα στα αυτιά καθώς κι επιθετικές διαθέσεις εναντίον των πειραματιστών.
Το 1977 ο υπουργός εξωτερικών Χένρυ Κίσσιντζερ στέλνει το εξής απόρρητο τότε τηλεγράφημα προς την αμερικάνικη πρεσβεία στη Μόσχα:
«Κάνοντας την αρχή το 1960,η Σοβιετική Ένωση κατευθύνει υψηλής συχνότητας ακτινοβολίες προς τη πρεσβεία των ΗΠΑ στη Μόσχα, οι οποίες είναι διαμορφωμένες όχι για να συλλέξουν πληροφορίες αλλά για να προκαλέσουν παθολογικά προβλήματα στα μέλη του προσωπικού. Τα αποτελέσματα που ανέμεναν οι Σοβιετικοί να προκαλέσουν στο υπηρετούν προσωπικό συμπεριλάμβαναν: δυσφορία, νευρικότητα, αφόρητη κούραση. Την εποχή εκείνη οι Σοβιετικοί πίστευαν ότι τα αποτελέσματα δεν είναι προσωρινά.
Αργότερα, εξακριβώθηκε ότι οι σχετικές ακτινοβολίες και τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα συνδέονται με με καταρράκτη, αλλαγές αίματος οι οποίες προκαλούν καρδιακές προσβολές, κακοήθεις εξαλλαγές, κυκλοφορικά προβλήματα και μόνιμο εκφυλισμό του νευρικού συστήματος. Στις περισσότερες εκ των περιπτώσεων οι παρενέργειες δε γίνονται εμφανείς παρά μόνο μετά από μακρά έκθεση.»
Βλέπουμε πως οι Ρώσοι δραστηριοποιούνταν ήδη αρκετά χρόνια στο τομέα των συχνοτήτων. Περισσότερα είναι γνωστά για το θέμα κάτω από το όνομα Project Woodpecker. Φυσικά, την περίοδο του ψυχρού πολέμου ούτε οι Αμερικάνοι δε θα μπορούσαν να έχουν αφήσει ένα τέτοιο πεδίο έρευνας ανεξερεύνητο.
Χάρη στο περίφημο FOIA –νομοθετικό διάταγμα περί ελευθερίας και πληροφόρησης– γνωρίζουμε ότι από το 1967 ως το 1970 η DARPA, υπό τη διεύθυνση του δρα Ρίτσαρντ Σεζάρο, είχε αναλάβει το Σχέδιο Πανδώρα με χρηματοδότηση του ναυτικού. Βασικός στόχος του σχεδίου ήταν η μελέτη και χρήση ειδικών μικροκυμάτων που μπορούν να προκαλέσουν καρδιακές ανακοπές, εγκεφαλικά επεισόδια και παράκαμψη του αιματοεγγεφαλικού φραγμού καθώς ακουστικές παραισθήσεις. Σύμφωνα με τον ίδιο τον δρα Σεζάρο, ο αρχικός σκοπός ήταν: «Να ανακαλύψουμε κατά πόσο ένα προσεκτικά ελεγχόμενο σήμα μικροκυμάτων μπορούσε να ελέγξει το νου.» Για να μη μακρηγορούμε τουλάχιστον μία τέτοια κεραία ύψους 60 μέτρων κατασκευάστηκε στη βρετανική βάση της Νότιας Κύπρου, στο Ακρωτήρι, με ευρύτερο στόχο την υποστήριξη των συμμαχικών δυνάμεων στον Κόλπο αλλά και του Ισραήλ. Για περισσότερες λεπτομέρειες στο θέμα ο αναγνώστης μπορεί να απευθυνθεί στο εξαιρετικό βιβλίο του Γιώργου Μπαλάνου «Πέρα από το Αίνιγμα της Πεντέλης» (εκδόσεις Locus-7).
Μια επιβεβαίωση αυτών των όχι ακριβώς βολικών γεγονότων, έδωσε και ο Μπόρις Γιέλτσιν. Στην έκδοση του περιοδικού Microwave News του 1989, δημοσιεύθηκε δήλωση του προέδρου της Ρωσίας (1991 έως 1999) στο δημοσιογράφο, πως η KGB κατείχε ένα μηχάνημα ELF (Extreme Low Frequencies), το οποίο μπορούσε να κάνει την ανθρώπινη καρδιά να σταματήσει να χτυπά. Σε συνέντευξή του, μάλιστα, στο Radio Liberty, ενός σταθμού των ΗΠΑ στην πρώην Δυτική Γερμανία, ο Γιέλτσιν έγινε ακόμα πιο συγκεκριμένος, εξηγώντας πως η KGB κατείχε ένα μηχάνημα το οποίο ήταν σε θέση να εκπέμψει ένα τόσο δυνατό σήμα 7 έως 11 Hz, ώστε να σταματήσει την καρδιά. Συμπλήρωσε, μάλιστα, πως αν δεν υπάρχουν πρώτες βοήθειες εκεί κοντά, τότε όλα τελειώνουν.
Οι ELF ήταν και παραμένουν ένας από τους πιο δραστήριους και μυστικούς χώρους έρευνας του πολεμικού ναυτικού. Τα κύματα αυτά αποτελούν το βασικό μέσο επικοινωνίας με τα υποβρύχια. Οι τυπικές, ELF, όμως έχουν ένα τρομερό μειονέκτημα: Απαιτούν διατάξεις κεραιών μήκους δεκάδων χιλιομέτρων. Έτσι αναπτύχθηκε ένα είδος ψευδο-ELF, ηλεκτρονικά συστήματα τα οποία χρησιμοποιούν την πιο εύχρηστη μπάντα των ραδιοκυμάτων. Με τα πιο εύχρηστα συστήματα των ραδιοκυμάτων διαμορφώνονται μετά σε ELF και ιδίως στην εξαιρετικά χαμηλή μπάντα των 6-16Hz που επιδρά και στο νευρικό σύστημα.
Ένα από τα αγαπημένα θέματα των απανταχού συνωμοσιολόγων παγκοσμίως είναι και το περιβόητο HAARP που εδρεύει στην Αλάσκα. Αυτό που δε γνωρίζουν πολλοί για αυτή τη πανίσχυρη γεννήτρια ραδιοεκπομπών είναι πως ένας από τους επινοητές της είναι Έλληνας, και το όνομα αυτού Ντένις Παπαδόπουλος. Όπως μας πληροφορεί σε συνέντευξη του ο επιστήμονας του Ερευνητικού Εργαστηρίου τoυ Ναυτικού των ΗΠΑ (ΝRL) κος Παπαδόπουλος, προς απογοήτευση των συνωμοσιολόγων, οι χρησιμότητες του HAARP περιορίζονται στην άμυνα κατά των πυρηνικών εκρήξεων, στην έρευνα των ιδιοτήτων της ατμόσφαιρας και στην ακτινολόγηση των μεταλλευμάτων σε Γη και Σελήνη. Ωστόσο, δεδομένου ότι οι ραδιοσυχνότητες που εκπέμπει το HAARP επιστρέφονται από τη μαγνητόσφαιρα πίσω στη Γη ως ELF σίγουρα δεν αποκλείει το γεγονός να υπάρχουν περαιτέρω χρησιμότητες που τα επίσημα χείλη αρνούνται να παραδεχτούν.
Πέρα από όλες τις στρατιωτικό-πολιτικές προεκτάσεις του θέματος, και ο ίδιος ο ανθρώπινος εγκέφαλος διαθέτει τις δικές του συχνότητες, οι οποίες μάλιστα αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες βασικές καταστάσεις συνείδησης. Περιληπτικά τα κύματα Alpha αντιστοιχούν στη χαλάρωση, τα Beta στην εγρήγορση, τα Theta στον ύπνο και τα Delta αντιστοιχούν στο βαθύ ύπνο. Τα κύματα αυτά είναι αποτέλεσμα της ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου.
Μπορούμε οι ίδιοι να παρέμβουμε και να αλλάξουμε τη συχνότητα που παράγει ο εγκέφαλος με ασκήσεις αναπνοών και αυτοσυγκέντρωση.
Στο YouTube γνωρίζουν μεγάλη διάδοση οι ήχοι (binaural beats) που μιμούνται τις βιοσυχνότητες του εγκεφάλου – έτσι μπορεί κάποιος να ακούει χαλαρωτική μουσική σε συνδυασμό με alpha waves (η συχνότητα στην οποία βρίσκεται ο εγκέφαλος όταν χαλαρώνουμε, συνήθως λίγο πριν τον ύπνο). Το αποτέλεσμα είναι ο εγκέφαλος να συντονίζεται με τα κύματα alpha και να αρχίσει να παράγει κι αυτός τα δικά του. Αυτοί οι ήχοι-συχνότητες είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι σε όσους ασχολούνται με διαλογισμό ή χρειάζονται συγκέντρωση και διαύγεια για τη νοητική τους εργασία. Στα πρώτα βήματα του διαδικτύου ήταν δυσεύρετοι και ως συνήθως πανάκριβοι, αλλά πλέον σήμερα κυκλοφορούν ελεύθερα απειράριθμες παραλλαγές, έτσι ώστε ο καθένας μπορεί να βρει αυτό που του ταιριάζει καλύτερα.
Επίσης, το 1953, ο καθηγητής W.O. Schumann του πανεπιστημίου του Μονάχου έφτασε στην εκπληκτική ανακάλυψη πως ο πλανήτης μας εκπέμπει το δικό του βιορυθμό ο οποίος είναι στα 7.83 Ηz. Αυτή η συχνότητα αντιστοιχεί στα κύματα χαλάρωσης (Alpha) του ανθρώπινου εγκεφάλου!
Κλείνοντας να τονίσω πως ο σύγχρονος άνθρωπος σπαταλά χιλιάδες ώρες στη ζωή του ασχολούμενος με ανώφελα κι επιφανειακά ζητήματα, και σπανίως ασχολείται με τον τρόπο λειτουργίας και τις χρήσεις της πιο τέλειας και πολύπλοκης μηχανής που έχει γνωρίσει ποτέ το σύμπαν, η οποία δεν είναι άλλη από τον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Εάν κάποιος ασχοληθεί λίγο παραπάνω με τον τρόπο λειτουργίας αυτής της πολυσύνθετης μηχανής θα βρεθεί σίγουρα μπροστά σε πρωτόγνωρα συμπεράσματα για τη φύση του ανθρώπου αλλά και του ίδιου του κόσμου που τον περιβάλλει.
Φοίβος Καλφόπουλος