ΣΚΛΗΡΈΣ ΑΛΉΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΒΑΤΙΚΉ ΙΑΤΡΙΚΉ

Η Γιατρός και Πρώην Καρκινοπαθής Lorrain Day Λέει τις Σκληρές Αλήθειες για τη Συμβατική Ιατρική

Σύντμηση κειμένου της Αμερικανίδας γιατρού Lorrain Day MD η οποία θεραπεύτηκε από καρκίνο του μαστού με φυσικούς τρόπους και συμβουλεύει καρκινοπαθείς πώς θα κάνουν κι αυτοί το ίδιο. Επισκεφτείτε το site της εδώ

Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΣΕΙ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΑΣ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ Ή ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΣΕΙ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ

Οι γιατροί παθαίνουν καρκίνο με τον ίδιο ρυθμό όπως και ο υπόλοιπος πληθυσμός και πεθαίνουν από καρκίνο με τον ίδιο ρυθμό όπως και ο υπόλοιπος πληθυσμός. Αυτό σημαίνει, προφανώς, ότι οι γιατροί δεν γνωρίζουν ούτε να προλαμβάνουν ούτε να θεραπεύουν τον καρκίνο.

Γιατί λοιπόν, θα πηγαίνατε για να θεραπευτείτε από καρκίνο σε ένα γιατρό που δεν γνωρίζει πώς να θεραπεύσει τον ίδιο του τον εαυτό από καρκίνο;

Από έρευνες που έχουν γίνει στις ΗΠΑ συμπεραίνεται ότι το 75% των γιατρών που ερωτήθηκαν είπαν ότι σε περίπτωση που θα πάθαιναν καρκίνο δεν θα έκαναν χημειοθεραπεία για προσωπική τους θεραπεία. Οι λόγοι γι αυτό το μεγάλο ποσοστό άρνησης περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

1. Οι γιατροί βλέπουν πόσο φοβερά υποφέρουν οι ασθενείς, οι συγγενείς και φίλοι τους που υπόκεινται σε χημειοθεραπεία.
2. Όλοι οι γιατροί γνωρίζουν ότι η χημειοθεραπεία προκαλεί καρκίνο, έτσι δεν έχει νόημα να υποβάλεις ένα καρκινοπαθή σε μία αγωγή που προκαλεί καρκίνο – μία ασθένεια που ο άρρωστος ήδη έχει.
3. Οι γιατροί παρακολουθούν τους ασθενείς τους που κάνουν χημειοθεραπεία να εξασθενούν όλο και πιο πολύ, να χάνουν βάρος, να γίνονται πιο ευάλωτοι και άρρωστοι, να χάνουν τη μεγαλύτερη μυϊκή τους μάζα και συγχρόνως να υποφέρουν από ναυτία, εμετούς, να χάνουν τα μαλλιά τους και να έχουν πολυάριθμες απειλητικές για τη ζωή τους παρενέργειες των τοξικών φαρμάκων που τους χορηγεί ο γιατρός τους, εκείνος ακριβώς που υποτίθεται ότι θα τους θεράπευε από την ασθένεια. Επίσης, η “θεραπεία” που εφαρμόζει ο γιατρός έχει σαν αποτέλεσμα μια φρικτή ποιότητα ζωής και στην ουσία ενθαρρύνει την εξάπλωση του καρκίνου στον ασθενή επειδή η “θεραπεία” καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς, εκείνο ακριβώς που ο ασθενής χρειάζεται προκειμένου να γίνει καλά.
   
4. Οι γιατροί παρατηρούν τους ασθενείς τους, συγγενείς και φίλους ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ χωρίς αποτέλεσμα της τοξικής χημειοθεραπείας. Μερικοί καρκινοπαθείς στην ουσία πεθαίνουν από τα τοξικά χημειοθεραπευτικά φάρμακα και όχι από τον καρκίνο!
5. Οι γιατροί γνωρίζουν επίσης ότι η ραδιενεργός ακτινοβολία προκαλεί καρκίνο. Γι αυτό οι γιατροί λένε στους ασθενείς να μην κάνουν πολλές ακτινογραφίες γιατί αυτές γίνονται με ραδιενεργές ακτίνες-Χ. Πώς μπορεί ένας καρκινοπαθής να θεραπευτεί με μία “θεραπεία” που προκαλεί καρκίνο;
6. Οι γιατροί γνωρίζουν ότι και η χημειοθεραπεία και οι ακτινοβολίες καταστρέφουν το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών, το σύστημα ακριβώς που το σώμα μας χρειάζεται για να γίνει καλά και να παραμείνει υγιές. Πράγματι, όταν αυτά τα ίδια χημειοθεραπευτικά φάρμακα χορηγούνται σε ασθενείς που δεν πάσχουν από καρκίνο αλλά έχουν κάνει μεταμόσχευση ενός οργάνου, αυτά τα φάρμακα αναφέρονται ως “ανοσοκατασταλτικά φάρμακα” επειδή “καταστέλλουν” το ανοσοποιητικό σύστημα – το σύστημα εκείνο που είναι κρίσιμο για την ανάρρωση από την ασθένεια.

Οι γιατροί δεν θέλουν καρκινοπαθείς να ξέρουν ότι παίρνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα και ευνοούν την ανάπτυξη και εξάπλωση του καρκίνου, ούτε οι ασθενείς με μεταμόσχευση οργάνου να ξέρουν ότι παίρνουν χημειοθεραπευτικά φάρμακα για όλη τους 

τη ζωή (έτσι ώστε το σώμα τους να μην απορρίψει το μόσχευμα), τα οποία φάρμακαπροκαλούνκαρκίνο. Γι αυτό, οι γιατροί λένε στουςκαρκινοπαθείς ότι παίρνουν χημειοθεραπευτικά φάρμακα, ενώ στους ασθενείς μεμεταμόσχευση ότι παίρνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα παρά το ότι και οι δύο κατηγορίες ασθενών παίρνουν στην ουσία τα ΙΔΙΑ φάρμακα.

Για ποιο λόγο λοιπόν οι γιατροί, εφ όσον η χημειοθεραπεία είναι τόσο επικίνδυνη, εν τούτοις την συνταγογραφούν για τους ασθενείς τους – παρά το ότι το 75% των γιατρών δηλώνουν ότι δεν θα κάνουν χημειοθεραπεία οι ίδιοι αν πάθουν καρκίνο; Οι λόγοι είναι:

1. Σε μερικές πολιτείες των ΗΠΑ, χάρη στις βιομηχανίες φαρμάκων και το “μπλοκάρισμα” από την ένωσή τους – τον Αμερικανικό Ιατρικό Σύλλογο- είναι παράνομο σε ένα γιατρό να κουράρει οποιονδήποτε καρκινοπαθή με οποιαδήποτε άλλη μέθοδο εκτός από την τοξική χημειοθεραπεία, την ακτινοβολία που καίει το σώμα και την χειρουργική που ακρωτηριάζει. Εάν το κάνει, θα χάσει την άδεια να ασκεί το επάγγελμα του γιατρού.
2. Οι γιατροί δεν ξέρουν τι άλλο να κάνουν, επειδή εμείς οι γιατροί δεν έχουμε διδαχθεί ποτέ πώς να θεραπεύσουμε πραγματικά έναν ασθενή από καρκίνο ή από οποιαδήποτε άλλη ασθένεια. Έχουμε μάθει μόνο: Α) να χορηγούμε δηλητηριώδη φάρμακα για να καλύψουμε τα συμπτώματα της ασθένειας και να κάνουμε τον ασθενή να “αισθανθεί” καλύτερα – φάρμακα που έχουν πολυάριθμες παρενέργειες που προκαλούν επιπρόσθετες ασθένειες, αλλά ποτέ δεν αντιμετωπίζουν την αιτία της αρχικής ασθένειας η οποία συνεχίζει να δρα, Β) να αφαιρούμε όργανα των ασθενών ή να κόβουμε τμήματα από το σώμα τους, πράγμα που ποτέ δεν θεραπεύει το πρόβλημα των ασθενών. Ο καρκίνος θα επιστρέψει στο ίδιο μέρος ή σε διαφορετικό μέρος του σώματος, ή ο ασθενής θα παρουσιάσει μία διαφορετική απειλητική για τη ζωή του ασθένεια.

Όλες οι ασθένειες -συμπεριλαμβανομένων ΟΛΩΝ των κακρίνων – ΔΕΝ “πέφτουν από τον ουρανό” ούτε “απλά συμβαίνουν”. Εμείς τις δίνουμε στους εαυτούς μας σταδιακά μέρα με τη μέρα, μέσα σε μία μεγάλη χρονική περίοδο, με τον τρόπο που ζούμε, σκεφτόμαστε, δρούμε, τρώμε και χειριζόμαστε το άγχος. Κανείς μας δεν το κάνει αυτό σκοπίμως. Το κάνουμε από άγνοια, αλλά παρ όλα αυτά το κάνουμε. Τα Καλά Νέα είναι ότι όπως έχουμε δώσει την ασθένεια στον εαυτό μας, μπορούμε και να ΑΝΤΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ την ασθένεια ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ τον τρόπο που ζούμε, σκεφτόμαστε, δρούμε, τρώμε και χειριζόμαστε το άγχος.

Όμως εμείς οι γιατροί έχουμε μάθε ότι ο καρκίνος – και όλες οι άλλες ασθένειες “απλά συμβαίνουν”. Και αυτό μας έχουν μάθει να λέμε στους ασθενείς μας. Αλλά αν αυτό είναι αλήθεια, τότε είστε τελείως ανίσχυροι! Είστε στο έλεος του γιατρού – ο οποίος έχει μάθει να συνταγογραφεί επικίνδυνα φάρμακα ή να κάνει χειρουργικές επεμβάσεις που ακρωτηριάζουν – κανένα από τα οποία δεν θα σας θεραπεύσει, αλλά και τα δύο είναι φοβερά επώδυνα. Ο γιατρός θα σας πει ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή και πραγματικά το πιστεύει, επειδή αυτό έχει διδαχθεί στην ιατρική του εκπαίδευση.

Γιατί οι γιατροί δεν διδάσκονται πώς να θεραπεύσουν τους ανθρώπους από τις ασθένειες; Επειδή οι Βιομηχανίες Φαρμάκων έχουν τεράστιο έλεγχο πάνω στις ιατρικές σχολές και στην εκπαίδευση των γιατρών επειδή αυτές δίνουν ένα σημαντικό μέρος της χρηματοδότησης για την ιατρική έρευνα – ως επί το πλείστον για να αναπτύξουν περισσότερα φάρμακα. Επίσης, οι Βιομηχανίες Φαρμάκων έχουν ασφυκτικό έλεγχο πάνω στα ιατρικά περιοδικά και στα άρθρα που αυτά δημοσιεύουν (τα οποία δημιουργούν τα πρότυπα της ιατρικής πρακτικής) επειδή τα ιατρικά περιοδικά περιέχουν περισσότερες σελίδες διαφημίσεων υψηλού κόστους σε τετραχρωμίες των Βιομηχανιών Φαρμάκων από σελίδες που περιέχουν ιατρικά άρθρα. Εάν κάποιο ιατρικό περιοδικό αρχίσει να δημοσιεύει άρθρα που περιέχουν πληροφορίες για το πώς να θεραπεύσουμε ασθενείς χωρίς να συνταγογραφούμε φάρμακα στον ασθενή, οι Βιομηχανίες Φαρμάκων θα αποσύρουν τις δαπανηρές τους διαφημίσεις και το συγκεκριμένο ιατρικό περιοδικό θα χρεοκοπήσει και θα σταματήσει την έκδοσή του. Έτσι δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί τα ιατρικά περιοδικά αρνούνται να δημοσιεύσουν άρθρα πάνω στις φυσικές θεραπείες.

Γιατί όμως οι γιατροί που πεθαίνουν οι ίδιοι από καρκίνο σχεδόν πάντοτε συμφωνούν να υποστούν σε χημειοθεραπεία, αν και έχουν προηγουμένως πει ότι δεν θα το κάνουν; Οι γιατροί δεν ξέρουν τι άλλο να κάνουν, επειδή στην εκπαίδευσή τους δεν τους έχουν μάθει πώς να θεραπεύσουν πραγματικά κάποιον από οποιαδήποτε ασθένεια συμπεριλαμβανομένου και του καρκίνου.

Γενικά, η στάση των γιατρών θυμίζει εκείνη ενός μηχανικού αυτοκινήτων που όταν του πάμε το αυτοκίνητό μας για έλεγχο επειδή ανάβει ένα προειδοποιητικό λαμπάκι στο καντράν του αυτοκινήτου, αντί να βρει την αιτία της βλάβης και να την αποκαταστήσει, κόβει τα καλώδια που τροφοδοτούν με ρεύμα το λαμπάκι, έτσι ώστε αυτό να μην ανάβει και μας ενοχλεί. Δηλαδή οι γιατροί ασχολούνται μόνο με την συγκάλυψη των συμπτωμάτων μιας ασθένειας και όχι με την αιτία της και την εξάλειψή της επειδή δεν έχουν μάθει πώς να το κάνουν αυτό.

Ο οργανισμός των ΗΠΑ “Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας” (National Institutes of Health) είναι ίσως το πλέον προηγμένο κέντρο ιατρικής έρευνας στον κόσμο. Αποτελείται από 20 ινστιτούτα που υπόκεινται σε κεντρικό διοικητικό έλεγχο, περιλαμβανομένων του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου, του Εθνικού Ινστιτούτου Καρδιάς, Πνευμόνων και Αίματος, του Εθνικού Ινστιτούτου Αρθρίτιδας, Μυοσκελετικών και Δερματικών Ασθενειών και πολλών άλλων Ινστιτούτων. Τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας απασχολούν περισσότερα από 18000 άτομα και ο προυπολογισμός τους για το έτος 2010 ήταν 31 δισεκατομμύρια δολλάρια που πλήρωσαν οι φορολογούμενοι. Από τότε που ιδρύθηκαν τα ΕΙΥ προ 100 ετών έχουν δαπανηθεί 1 τρισεκατομμύριο δολλάρια από δεκάδες χιλιάδες επιστημονικούς ερευνητές για να βρουν θεραπεία για τον καρκίνο και άλλες ασθένειες. Αλλά η λυπηρή αλήθεια είναι ότι από έρευνες χρηματοδοτημένες από τα ΕΙΥ ΔΕΝ έχει βρεθεί ΚΑΜΜΙΑ πραγματική θεραπεία για οποιαδήποτε ασθένεια ή από άλλες συμβατικές ιατρικές έρευνες.